Lezersrecensie
Bedachtzame roman
Hal Ebbott is een jonge Amerikaanse schrijver die met Vrienden onder elkaar zijn debuut maakt. Zijn achtergrond ligt in theater en scenaristiek, wat je merkt aan zijn oog voor subtiele interacties en geladen stiltes. Hij schrijft met een scherp observatievermogen en lijkt gefascineerd door de spanningen die schuilgaan in het alledaagse.
Het verhaal draait om Amos en Emerson, twee mannen die al dertig jaar bevriend zijn. Samen met hun gezinnen brengen ze een weekend door op het platteland. Wat begint als een gezellige reünie, verandert langzaam in een ongemakkelijke confrontatie met oud zeer, jaloezie en scheve verhoudingen. De spanning sluimert onder de oppervlakte: een kus die “zoals het hoort” wordt gegeven, een blik die net te lang blijft hangen, een grap die niet helemaal grappig is. De climax komt niet als een explosie, maar als een stille implosie – een moment waarop alles kantelt, zonder dat iemand het echt doorheeft. Dat maakt het des te schrijnender.
Ebbott schrijft ingetogen, met veel aandacht voor detail. Zijn stijl is gelaagd en suggestief, soms bijna filmisch. De dialogen zijn geloofwaardig, maar het tempo is traag – je moet geduld hebben om erin te komen. De innerlijke monologen domineren, wat enerzijds zorgt voor diepgang, maar anderzijds de vaart uit het verhaal haalt.
Vrienden onder elkaar is een bedachtzame roman over de breuklijnen in langdurige vriendschap, met scherpe observaties maar een traag ritme. Een boek dat je raakt, al is het soms met een fluwelen handschoen.
Het verhaal draait om Amos en Emerson, twee mannen die al dertig jaar bevriend zijn. Samen met hun gezinnen brengen ze een weekend door op het platteland. Wat begint als een gezellige reünie, verandert langzaam in een ongemakkelijke confrontatie met oud zeer, jaloezie en scheve verhoudingen. De spanning sluimert onder de oppervlakte: een kus die “zoals het hoort” wordt gegeven, een blik die net te lang blijft hangen, een grap die niet helemaal grappig is. De climax komt niet als een explosie, maar als een stille implosie – een moment waarop alles kantelt, zonder dat iemand het echt doorheeft. Dat maakt het des te schrijnender.
Ebbott schrijft ingetogen, met veel aandacht voor detail. Zijn stijl is gelaagd en suggestief, soms bijna filmisch. De dialogen zijn geloofwaardig, maar het tempo is traag – je moet geduld hebben om erin te komen. De innerlijke monologen domineren, wat enerzijds zorgt voor diepgang, maar anderzijds de vaart uit het verhaal haalt.
Vrienden onder elkaar is een bedachtzame roman over de breuklijnen in langdurige vriendschap, met scherpe observaties maar een traag ritme. Een boek dat je raakt, al is het soms met een fluwelen handschoen.
1
Reageer op deze recensie