Lezersrecensie
'Now You See Me' in boekenvorm
Six of Crows is het eerste boek van de tweede reeks in de Grishaverse geschreven door Leigh Bardugo. Deze duologie speelt zich enkele jaren na Val en Verlossing af in Ketterdam, een stad gebaseerd op Amsterdam. Six of Crows volgt zes ‘misfits’, met als leider Kaz Brekker, tijdens hun nieuwste opdracht, die wel eens de gevaarlijkste opdracht ooit kan zijn. De groep is niet bepaald de meest typische groep en bestaat uit enkele opmerkelijke types, waaronder een gokverslaafde scherpschutter en een wraakzuchtige gevangen, die ze ook nog eens zelf hebben helpen uitbreken.
Six of Crows voelt onmiddellijk veel volwassener aan dan de vorige boeken van Leigh Bardugo. Haar schrijfstijl is duidelijk geëvolueerd en ze weet enkele meesterlijke zinnen neer te pennen. Dat is echter niet het enige wat dit boek zo ‘volwassen’ doet voelen. Ook de personages, die ieder een ongelooflijk gedetailleerd achtergrondverhaal hebben, zorgen daarvoor.
De opdracht die de groep misdadigers in dit boek uitvoeren, is eigenlijk maar een beetje bijzaak. Het is het verhaal dat de personages verbindt en van waaruit de lezer met ieder personage kennis kan maken. Boeken met zo veel personages hebben soms het probleem dat de personages minder diep zijn uitgewerkt. Dit boek heeft dat probleem niet. Kaz, Inej, Jesper, Wylan, Nina en Matthias, allemaal hebben ze een unieke persoonlijkheid. Dat zorgt er ook voor dat iedere lezer zich wel een beetje herkent in een van de personages. Een beetje, want het blijven nog altijd zes misdadigers, hoe leuk ze ook zijn.
De personages zijn ook het grootste pluspunt aan dit boek voor mij. Ik ben (misschien niet zo stiekem) verliefd op ze alle zes. Dikke pluim om zes verschillende personages allemaal zo extreem verschillend uit te werken zonder al te veel clichés te gebruiken. Ook is het interessant dat de lezer elk personage beetje bij beetje beter leert kennen doordat de verschillende achtergrondverhalen steeds meer details over hun verleden, trauma’s en gedragingen weergeven.
Vooral Kaz verdient een alinea die aan hem alleen gewijd is. Als leider van de groep, die de Crows wordt genoemd, is hij degene die steeds alle plannen uitwerkt. Hij heeft de gewoonte om steeds wat extra plannen te voorzien die inspelen op bepaalde mogelijke hindernissen die de Crows gaandeweg tegenkomen. Die plannen deelt hij echter nooit met de rest van de groep, pas als het nodig is, geeft hij de nodige instructies. Daardoor krijgt de lezer soms een ‘ex machina-gevoel’. Kaz weet namelijk elk probleem altijd weer op te lossen. Ik ergerde me daar echter niet aan aangezien dat duidelijk deel is van Kaz zijn persoonlijkheid.
De enige keer dat Kaz niet genoeg vooruit heeft gedacht en zich verlaten door de tegenstander, is op het einde van het boek. Dit eerste deel eindigt dan ook in absolute chaos. Als lezer blijf je verbaasd achter met enorm veel vragen. Hopelijk is deel twee, Crooked Kingdom, even meesterlijk uitgewerkt.
Six of Crows voelt onmiddellijk veel volwassener aan dan de vorige boeken van Leigh Bardugo. Haar schrijfstijl is duidelijk geëvolueerd en ze weet enkele meesterlijke zinnen neer te pennen. Dat is echter niet het enige wat dit boek zo ‘volwassen’ doet voelen. Ook de personages, die ieder een ongelooflijk gedetailleerd achtergrondverhaal hebben, zorgen daarvoor.
De opdracht die de groep misdadigers in dit boek uitvoeren, is eigenlijk maar een beetje bijzaak. Het is het verhaal dat de personages verbindt en van waaruit de lezer met ieder personage kennis kan maken. Boeken met zo veel personages hebben soms het probleem dat de personages minder diep zijn uitgewerkt. Dit boek heeft dat probleem niet. Kaz, Inej, Jesper, Wylan, Nina en Matthias, allemaal hebben ze een unieke persoonlijkheid. Dat zorgt er ook voor dat iedere lezer zich wel een beetje herkent in een van de personages. Een beetje, want het blijven nog altijd zes misdadigers, hoe leuk ze ook zijn.
De personages zijn ook het grootste pluspunt aan dit boek voor mij. Ik ben (misschien niet zo stiekem) verliefd op ze alle zes. Dikke pluim om zes verschillende personages allemaal zo extreem verschillend uit te werken zonder al te veel clichés te gebruiken. Ook is het interessant dat de lezer elk personage beetje bij beetje beter leert kennen doordat de verschillende achtergrondverhalen steeds meer details over hun verleden, trauma’s en gedragingen weergeven.
Vooral Kaz verdient een alinea die aan hem alleen gewijd is. Als leider van de groep, die de Crows wordt genoemd, is hij degene die steeds alle plannen uitwerkt. Hij heeft de gewoonte om steeds wat extra plannen te voorzien die inspelen op bepaalde mogelijke hindernissen die de Crows gaandeweg tegenkomen. Die plannen deelt hij echter nooit met de rest van de groep, pas als het nodig is, geeft hij de nodige instructies. Daardoor krijgt de lezer soms een ‘ex machina-gevoel’. Kaz weet namelijk elk probleem altijd weer op te lossen. Ik ergerde me daar echter niet aan aangezien dat duidelijk deel is van Kaz zijn persoonlijkheid.
De enige keer dat Kaz niet genoeg vooruit heeft gedacht en zich verlaten door de tegenstander, is op het einde van het boek. Dit eerste deel eindigt dan ook in absolute chaos. Als lezer blijf je verbaasd achter met enorm veel vragen. Hopelijk is deel twee, Crooked Kingdom, even meesterlijk uitgewerkt.
1
Reageer op deze recensie
