Grenzen stellen voor dummies

Als jonge vrouw die haar plekje in de wereld nog moet vinden, gebeurt het wel vaker dat mensen van me profiteren en over me heen lopen. Het grootste probleem: ik kan geen nee zeggen en ben een echte ‘people pleaser’. Ik weet maar al te goed dat daar het probleem rust, maar dat is slechts het begin. Dat probleem ook daadwerkelijk aanpakken, is een heel ander iets. Daarom kwam Gezonde Grenzen van Nedra Glover Tawwab op het exacte moment op mijn pad terecht. In dit boek spreekt Tawwab over het belang van grenzen en hoe ze aan te geven. Vooral dat tweede onderdeel was voor mij erg nuttig.

Tawwab begint elk hoofdstuk met een voorbeeld uit haar eigen ervaring. Die voorbeelden zijn telkens erg helder uitgelegd en vaak ook heel herkenbaar. Daardoor kan je je steeds makkelijk plaatsen in het hoofdstuk en heb je ook meer aan de tips en trics die ze steeds geeft. Zonder die voorbeelden zou alles namelijk iets te abstract worden.

Verder hanteert ze ook een vlotte en makkelijke schrijfstijl. Haar zinnen zijn nooit nodeloos lang, ze zegt waar het op aankomt en gebruikt steeds exact de juiste woorden. Daardoor ligt de focus ook op de vele tips die ze aanreikt. De schrijfstijl en taal die ze gebruikt, zijn perfect gekozen voor dit soort boeken.

Wel valt Tawwab redelijk vaak in herhalingen. Ze deelt het boek in verschillende hoofdstukken op die elk handelen over grenzen binnen een andere context. Denk daarbij maar aan de werkomgeving, familie, liefde … Doordat ze die opsplitsing maakt, komen dezelfde tips steeds weer aan bod. Zo kan een tip die werkt bij het stellen van grenzen bij vrienden bijvoorbeeld ook nuttig zijn bij het grenzen stellen bij familie. Soms viel die herhaling wel op, maar storen deed ik me er niet aan. Naar mijn mening kunnen dit soort tips namelijk niet genoeg herhaald worden.

Die opdeling van de hoofdstukken zorgt er overigens ook voor dat niet elk hoofdstuk even nuttig is voor elke lezer. Als jonge twintiger had ik bijvoorbeeld niets aan het deel over het grenzen stellen als ouder tegenover je kind. Over een tiental jaar kan ik dit boek misschien wel opnieuw vastnemen voor dit specifieke onderdeel, maar voor nu heb ik deze passage even overgeslagen. Dat is echter ook het handige aan dit boek. Het haalt erg veel aan en niet alles is misschien even nuttig voor iedereen, maar het is ook erg makkelijk om naar bepaalde hoofdstukken door te bladeren die voor jou als lezer belangrijker zijn.

Tot slot verdienen de verschillende zelftests en oefeningen in dit boek ook een vermelding. Natuurlijk zijn deze vrijblijvend en zullen veel lezers deze gewoonweg overslaan of maar heel summier bekijken, maar toch zijn ze een heel goede toevoeging aan het boek. Tips en trics zijn namelijk heel leuk en handig, maar de toepassing ervan is natuurlijk nog iets anders. En die zelftests en oefeningen, en in zekere mate ook de voorbeelden die worden aangehaald, maken het als lezer veel makkelijker om daadwerkelijk ook wat te veranderen.

In hoofdstuk één verwoordt Tawwab volgens mij prachtig wat grenzen stellen is: ‘Het is nee zeggen op iets om ja te zeggen tegen je eigen emotionele, fysieke en mentale welzijn’. Zelf had ik er zo nog niet bij stilgestaan, maar ze heeft absoluut gelijk. Hoe pijnlijk het soms aanvoelt om nee te zeggen, achteraf gezien is het toch steeds de beste beslissing. Met de tips die Tawwab verder allemaal aanhaalt, kom je ook al heel wat verder in het moeilijke proces dat het stellen van grenzen is. Ik heb in ieder geval veel nuttigs uit dit boek kunnen halen en zal veel van haar tips ook echt gaan toepassen. Volgens mij is dit dan ook een aanrader, niet alleen voor mensen die geen nee durven zeggen, maar voor iedereen. Het stellen van grenzen lijkt me namelijk iets waar de meerderheid van de mensen wel iets aan heeft en verdient absoluut vier sterren!

Graag wil ik HarperCollins bedanken voor de kans om deel uit te maken van het reviewteam voor dit boek.