Een magische droom

The Crowns of Croswald vertelt het verhaal van Ivy, een meisje van zestien jaar dat als hulpje in een keuken van een kasteel werkt. Nadat ze een dramatische fout heeft gemaakt in de keuken, wordt ze weggestuurd. Vlak daarna wordt ze opgepikt door een mysterieuze man die haar vertelt dat ze uitgenodigd is om te gaan studeren aan een magische school waar ze opgeleid zal worden tot ‘scrivenist’. Een 'Scrivenist is een soort van magiër is die verantwoordelijk is voor het vastleggen van alles wat er rondom hen gebeurt. Natuurlijk maakt Ivy veel mee op die magische school en blijken er veel geheimen te zijn waar Ivy nog niets van weet en die ze gaandeweg moet ontdekken.

The Crowns of Croswald is een boek dat oorspronkelijke geschreven is voor iets jongere kinderen in het middelbaar, maar dat ook zeker een aangenaam boek is voor oudere kinderen en zelfs volwassenen. De schrijfstijl is soms misschien wat makkelijk, maar het verhaal spreekt zeker alle leeftijden aan. De vergelijking met de Harry Potter-boeken is niet moeilijk te maken en ook die reeks is immens populair bij alle leeftijden.
De grootste gelijkenis is natuurlijk de setting in een magische school. Daardoor heeft dit boek een erg gelijkaardige sfeer als de eerste Harry Potter-boeken. Dat sprookjesachtige en mysterieuze lijkt verder echter niets op de Harry Potter-boeken. Het magiesysteem is helemaal anders, de leerlingen krijgen heel andere lessen en ook de magische voorwerpen en wezens zijn helemaal uniek. Vooral de ‘scaldrons’, een soort van keukendraken, zijn heel origineel gevonden. Aan dit soort zaken merk je als lezer dat de auteur een iets jonger leespubliek voor ogen heeft, maar ook oudere lezers zullen er volgens mij gecharmeerd door zijn.

Ivy is een erg interessant personages. Ze is zestien en is enorm energiek. Ze is koppig en nieuwsgierig en luistert niet altijd even goed. Dat maakt allemaal dat ze heel interessant is om over te lezen. Ik zie haar als het perfecte personage voor een iets jonger publiek, ze is een beetje rebels, maar toch nog steeds een goed rolmodel.

Eén opmerking heb ik wel: dit boek is het perfecte voorbeeld van ‘de volwassenen moeten leren communiceren met de jongeren’. Alle problemen zouden makkelijk opgelost kunnen worden als de volwassenen de nodige zaken gewoon zouden delen met de desbetreffende leerlingen. Als ze Ivy gewoon het grote geheim dat haar aangaat hadden verteld, zou ze zich veel minder in de problemen gewerkt hebben en zou ze ook gesnapt hebben waarom er soms zo hevig gereageerd wordt op haar streken.

Ondanks dat is dit toch zeker een aanrader. Gek genoeg heeft dit boek voor mij een erg nostalgisch gevoel opgeroepen, ook al heb ik dit boek nog nooit gelezen. Jammer genoeg is er geen Nederlandstalige beschikbaar, anders zou ik dit boek als beginnend leerkracht zeker aanraden aan mijn leerlingen.
Heel erg bedankt aan storiesuntoldpress om me de kans te geven dit boek via Netgalley te lezen.