Prachtig debuut

In Toxine verzint Rani De Vadder een geheel nieuwe wereld waarin onder andere Offers wonen. Offers hebben allemaal een speciale gave en zijn daarom het bezit van de Opperheer. Ook Khala is een Offer en heeft de gave om te doden door iemand enkel maar aan te raken. Khala wil echter niet het bezit van de Opperheer blijven en wil kunnen beslissen over haar eigen leven. Daarom besluit ze te vluchten. Daarbij leert ze enkele mensen kennen die ze noodgedwongen accepteert als bondgenoten. Al snel ontdekt Khala dat er een manie bestaat om de strijd aan te gaan tegen de Opperheer en zijn schrikbewind te stoppen. Khala besluit die kans dan ook te wagen.

In dit debuut laat Rani De Vadder onmiddellijk merken dat ze een talent heeft voor het uitwerken van werelden. De wereld waarin Toxine zich afspeelt, is een mooie combinatie van een fantasiewereld en de wereld zoals hij was tijdens de industriële revolutie. De vermeldingen van bepaalde technologische snufjes zoals de trein maken dat deze fantasiewereld moderner aanvoelt dan de meeste andere fantasiewerelden. Tegelijkertijd zorgen de afkeer van enkele personages voor die vernieuwingen en de omschrijvingen van bepaalde voorwerpen en locaties ervoor dat je je soms toch in de middeleeuwen waant. Die unieke mengeling zorgt voor een speciale wereld.

Verder is ook de schrijfstijl die Rani De Vadder hanteert in dit boek erg aangenaam. De woorden zijn allemaal meesterlijk neergepend en soms lijkt het zelfs alsof je een stukje fantasie aan het lezen ben. Die poëtische schrijfstijl sluit overigens mooi aan bij het fantasie-thema van dit boek.

De slechterik in dit verhaal is van het type ‘op en top slecht’. Er is geen greintje goedheid te vinden in zijn persoonlijkheid. Dat vond ik persoonlijk iets minder leuk. Ik hou van moreel grijze slechteriken die een of ander goed motief hebben waardoor ze menselijker lijken. Een of ander achtergrondverhaal had hem misschien iets interessanter kunnen maken. Nu is hij enkel uit op macht, misschien was een achterliggende reden wel een leuke toevoeging geweest?

Ook de liefdesverhaallijn in dit boek spreekt me iets minder aan. Deze verhaallijn lijkt heel plots aanwezig te zijn waardoor ik er even aan moest wennen. Wel passen de twee personages goed bij elkaar en achteraf gezien is deze verhaallijn wel een noodzakelijkheid.

Al bij al heeft Rani De Vadder me weten te verrassen met dit debuut van haar. Toxine leest erg vlot en ik ben er zeker dat wel nog veel van haar zullen horen. Ik wil alvast meer van haar werk lezen!