Zolang er theater is, gebeurt er iets (Martina Hefter, Hé goede morgen, hoe gaat het?)

Juno is een danseres en performance kunstenaar van middelbare leeftijd, die jarenlang heeft moeten sappelen in het circuit om na een lange periode van zelfuitbuiting langzaamaan wat vastere voet aan de grond te krijgen in de theaterwereld. Zij verzorgt haar man en romancier die leidt aan MS, en voert ’s nachts gesprekken met lovescammers, acteurs die vrouwen van middelbare leeftijd benaderen voor liefde en vriendschap, om hen later geld proberen af te troggelen. Juno zoekt vooral aanspraak bij de mannen, maar acteert eveneens door hen voor te liegen over haar ware bestaan.
Na een uitvoering realiseert ze zich “dat ze die avond niets gespeeld had. Dat het andersom was. Eigenlijk acteerde ze alleen als ze niet op het podium stond. Op normale dagen. Dan speelde ze dat ze een normaal mens was. Een normale Juno” (52). Het is een ware maar een beetje uitgekauwde gedachte, dat het echte leven op het toneel plaatsvindt en we in ons alledaagse leven acteren dat we normale mensen zijn. Toch is het een behartenswaardige gedachte in een tijdgewricht waarin niet alleen de overheid ontstellend veel bezuinigt op kunst en cultuur, maar ook de burgerij zich liever lijkt op te houden in de eigen bubbel van de sociale media, verre reizen maakt om aan de dagelijkse sleur te ontsnappen, zich laat fêteren in sterrenrestaurants waar ze allerhande liflafjes en dito wijntjes genieten, dan zich te laten verrassen door een ervaring van de wereld buiten hun bubble in het theater. De vraag is of Juno de zin van het theater wel goed doordenkt, als ze zegt: “Zolang ik speel, gebeurt er niets” ((217). In lijn met de uitgekauwde gedachte zal ze vast verwachten dat de rauwheid van het bestaan, dood en verderf, ziekte en rampen, buiten de deur gehouden kunnen worden door haar spel. Maar wat nu als het andersom is; zolang ik speel, gebeurt alles! Zoals er theater is, gebeurt er iets! Dan hebben we nog maar reden om in weerwil van het kille kunstenbeleid van de overheid erop uit te trekken na de vakantie en ons te wijden aan muziek en theater. Meer filosofische beschouwingen over literatuur? zie: https://noordboek.nl/boek/een-nieuwe-zin-van-het-leven/