Lezersrecensie
Een donker sprookje!
Ellen Marie Wiseman, bestseller auteur met internationale faam, The life she was given vertaalt naar het olifantenmeisje is een historische roman over familiebanden, erkent willen worden en een vat vol geheimen en dit met als decor het circus tijdens de jaren '30.
*1931 New York: de 9-jarige Lily wordt verstopt voor de buitenwereld, met een telescoop kijkt ze door de tralies van haar raam naar de buitenwereld, vader leert haar lezen en schrijven, vader is haar enige licht in de constante duisternis. Als lily 10 jaar wordt krijgt ze een verrassing van moeder, het circus gaat hen een privé voorstelling geven, niets is minder waar moeder verkoopt haar.
1956 Long Island: de 18-jarige Julia is weggelopen van huis, ze geraakte verstikt onder het strenge regime van haar moeder. Na 3 jaar krijgt ze te horen dat haar ouders zijn overleden, ze erft haar ouderlijk huis. Daar aangekomen ontdekt ze dat haar ouders in een wereld van leugens leefden en wat met de geluiden op de zolder?
Vanaf aanvang krijg je het gevoel dat je als lezer een donker sprookje leest, eenvoudig verwoord en zeer beeldend geschreven. Verschillende thema’s vullen dit verhaal, je krijgt een schrijnend beeld van de wereld achter de gordijnen van het circus. De auteur heeft hier onderzoek gedaan en dat merk je direct als lezer, dierenliefhebbers zullen een zekere afschuw voelen tijdens het lezen. Misschien was er wel een gemis aan een meer opbouwende verbinding tussen de twee hoofdpersonage, door dit gebrek was het geheel voorspelbaar toch maakt de auteur dit goed door een verhaal dat je als lezer niet koud laat.
*1931 New York: de 9-jarige Lily wordt verstopt voor de buitenwereld, met een telescoop kijkt ze door de tralies van haar raam naar de buitenwereld, vader leert haar lezen en schrijven, vader is haar enige licht in de constante duisternis. Als lily 10 jaar wordt krijgt ze een verrassing van moeder, het circus gaat hen een privé voorstelling geven, niets is minder waar moeder verkoopt haar.
1956 Long Island: de 18-jarige Julia is weggelopen van huis, ze geraakte verstikt onder het strenge regime van haar moeder. Na 3 jaar krijgt ze te horen dat haar ouders zijn overleden, ze erft haar ouderlijk huis. Daar aangekomen ontdekt ze dat haar ouders in een wereld van leugens leefden en wat met de geluiden op de zolder?
Vanaf aanvang krijg je het gevoel dat je als lezer een donker sprookje leest, eenvoudig verwoord en zeer beeldend geschreven. Verschillende thema’s vullen dit verhaal, je krijgt een schrijnend beeld van de wereld achter de gordijnen van het circus. De auteur heeft hier onderzoek gedaan en dat merk je direct als lezer, dierenliefhebbers zullen een zekere afschuw voelen tijdens het lezen. Misschien was er wel een gemis aan een meer opbouwende verbinding tussen de twee hoofdpersonage, door dit gebrek was het geheel voorspelbaar toch maakt de auteur dit goed door een verhaal dat je als lezer niet koud laat.
1
Reageer op deze recensie