Slapen doen we morgen weer

Recensie van:
Slapen doen we morgen weer
Auteur :
Bron: website Godijn Publishing
Alice Bakker (1970) noemt zichzelf een laatbloeier. Als ze de veertig is gepasseerd, weet ze na jaren banen in andere sectoren eindelijk dat ze lekker kan schrijven. Ze belandt op een tijdschriftredactie tot ze in 2013 een tekstbureau start en ze brengt met het deelnemen aan en winnen van schrijfwedstrijden haar grootste wens in vervulling: haar naam op een boek.
Sinds 2014 is Alice verbonden aan Godijn Publishing en publiceert ze young adults, romans en verhalen. Daarnaast is ze voor Godijn freelance redacteur en jurylid van de verhalenwedstrijden die bij de BOEK10-evenementen horen. Ook zie je haar druk in de weer met microfoons, boeken en pinapparaten als lid van het organisatieteam van het evenement.
Over haar boeken. Na drie standalone young adults brengt Alice in 2021 het eerste deel in de H4C-serie uit over een 4-havoklas op het fictieve Klaverlandcollege. Daarnaast schrijft ze samen met Elly Godijn als duo Bakker & Godijn de romanserie Angela & Emma. Alice’ boekenplannen? Een stapel zó hoog, dat hij wankelt. Inmiddels weet ze dat de stapel daar erg hoog voor moet zijn of dat je de boeken gewoon heel scheef moet stapelen …
Wat je niet over haar weet? Alice woont in een Zuid-Hollands dorp en heeft haar bureau staan in haar oude middelbare school in haar geboorteplaats Roelofarendsveen. Weleens van gehoord? Ongetwijfeld door het filenieuws, het is aan de A4 tussen Amsterdam en Den Haag. Alice leest vooral in bed, zodra ze haar ogen opent. Ze heeft drie volwassen kinderen, drinkt liters thee per dag, houdt van pure chocolade en heeft altijd bloemen op tafel staan.
Wil je nog meer over Alice of over haar tekstbureau en/of boeken weten, bezoek dan haar website:
www.inwoordenland.nl
Publicaties bij Godijn Publishing:
De laatste in de rij H4C (2022)
Vlaams Fruit 2 – Expeditie Fruitschaal (2022)
Ontdek jij wie ik ben? (2022)
Vlaams Fruit 1 – Zo’nen Hollander (2021)
Komt niks van terecht H4C (2021)
De man van de markt – Mijn wens, jouw opdracht (2021)
Angela & Emma, Ontsluierd (2021)
Een zwarte roos op het plein – Nachtkoningin (2020)
Angela & Emma, Weerzien (2020)
Jouw spel, mijn regels (2020)
Ze zien mij niet (2019)
Onthullingen – Meedogenloos (2019)
28 Blauwe Violen – Schone slaapster (2019)
Aangenaam – De boodschap (2018)
Grijze klever – De zaak (2018)
Slapen doen we morgen weer – (2017)
23x Zwart Licht – Menno S. (2017)
Vijfentwintig Obsessies – Letterbrij (2016)
Het Gebaar – Geen konijn is perfect (2014)
Wijze van lezen:
Recensie-exemplaar E-book ontvangen van Godijn Publishing in ruil voor mijn recensie en deelname aan de blogtour en ook geluisterd via BookBeat.
Voorlezer:
Marga Vermeulen:
Een prettige stem om naar te luisteren. Je ziet gelijk alles voor je. Alsof je erbij bent. Ze geeft het verhaal nog meer impressie en het gaat je door hoofd en lijf. Zet zich vast en laat niet los. De personages leven nog meer doordat zij hen met haar stem tot leven wekt. Knap. Marga Vermeulen articuleert de woorden op een mooie manier. Ze lijkt staccato te spreken maar toch legt ze door die wijze van lezen heel veel emotie in dit verhaal. De perfecte stem voor dit verhaal.
Uitgeverij:
Godijn Publishing
Genre:
Young Adult over vriendschap, dood en je minder voelen dan een ander.
Cover en flaptekst:
Ik zie een menigte die staat te springen en te dansen. Bij een concert neem ik aan. Mooi kleurgebruik. Een cover die tot de verbeelding spreekt.
Een indrukwekkende flaptekst die er bij mij voor zorgde dat ik het verhaal gelijk wilde lezen/luisteren.
Quote:
Proloog
26 april
“Jaap nu komen!” er klinkt paniek door in de stem van Nancy. “Jaap” “Ja, ja ik kom wat is er aan de hand?” Nancy wijst. Als in shock staren Nancy en Jaap naar de televisie. “Oh mijn God.” Nancy kijkt Jaap verschrikt aan. Jaap weet nog steeds niets uit te brengen. Wat ze zien op het scherm is duidelijk. Een oerknal maakt een einde aan het concert en mensen rennen in paniek langs de camera.
Mooie teksten:
Vandaag grijp ik mijn kansen
Walsen, mijmeren, dansen en zaligheid fantastisch zinder dansen
Alice Bakker
De hele tekst van Slapen doen we morgen weer.
Het verhaal:
De 15-jarige Merel gaat naar een concert, waar een dodelijke aanslag wordt gepleegd. De aanslag heeft niets met terrorisme te maken. De dader heeft het op Twils gemunt, maar waarom? En wat heeft Merel met hem te maken?
Mijn leesbeleving:
Ik werd vanaf de eerste zinnen die ik las gelijk het verhaal in getrokken. Al mijn zintuigen werden beroerd. Ik zag, hoorde voelde, rook en proefde alles wat de personages ook zo deden. En na die eerste zinnen kon ik niet meer stoppen. Zo intens, indrukwekkend, onder de huid kruipend, hartverscheurend, rauw, huiveringwekkend en boeiend.
Ook het feit dat het perspectief van beide kanten wordt beschreven maakte dat dit psychologisch zeer diep ging. Je kruipt in het hoofd van Merel en maakt mee wat zij denkt en voelt. Aan de buitenkant een stoere puber die niks van haar ouders moet weten. Maar als je dieper en onderhuids gaat dan zie je een meisje met een groot hart voor haar vrienden, onzekerheid over de grote wereld buiten haar vertrouwde wereld, eerste stappen op het gebied van verliefdheden.
Ik herkende veel van mijn oudste dochter in Merel. Die is nu 18 jaar maar heeft nog steeds haar puber perikelen. Maar kan naast dat “woeste korte lontje” ook heel wijs, diepgaand en empatisch overkomen. Ik ben al haar hele leven ziek (NAH en psychische problematiek) en zij maakte mee dat haar broertje stierf. Zij neemt dan ongemerkt de volwassen rol op haar. En ook is ze heel zorgzaam en beschermend maar haar zusje toe. In het begin was ze panisch dat haar wat zou overkomen maar daarnaast is ze de liefste grote zus die je je wensen kunt. Als een kameleon werken haar emoties, gedrag en gedachten als het ware. Net als bij Merel. Toch vertelt onze dochter alles waar ze mee zit en kan ze het goed met ons vinden. Belangrijk vind ik.
Dit laatste zag je ook bij Merel. Ze komt tot inzichten. Helaas op een veel te heftige manier maar dan ziet ze wel de waarde van haar ouders. Ook dat is prachtig uitgediept door Alice Bakker. Ook kruipt zij moeiteloos in het hoofd van de dader. Die er huiveringwekkende en griezelige gedachten op na houdt. Waar jaloezie verstikkend werkt, waar blijkt dat degene die je voedde je totale wereld bepaalde en inktzwart kleurde. Door denigrerend en niet opbouwend te handelen. Jaren later zie je hoe dat kan leiden tot vertroebeling en een waas van woede en een tomeloze drang naar totale vernietiging. Waarbij niets lang tevredenstelt. Waar telkens de drang om onherstelbaar te handelen de overhand krijgt.
Je krijgt door dit wisselende perspectief inzichten en komt achter de antwoorden op het grote vraagteken wat eerst op een groot neon bord in je hoofd staat te knipperen. Geen begrip want heerser willen zijn over dood en leven is niet juist. Alle woorden die Alice gebruikt zijn tast en voelbaar. Ze raken je in je psyche en fysiek. Ze komen ongefilterd en keihard binnen. Zorgen voor verdriet, ontgoocheling, woede en ook een gevoel van opluchting.
Die opluchting ervoer ik doordat er mensen waren die onverminderd doorgingen met de onderste steen boven te halen in hun zoektocht naar de waarheid. Om het recht te doen zegevieren ook voor hen die dat zelf niet meer konden. Het verhaal doet me qua impact denken aan wat er gebeurde in Bataclan. Al was daar de daad terroristisch. De gevolgen waren even dramatisch. De nasleep en impact deed mij ook denken toen Marie Fredriksson van Roxette in 2019 stierf aan de gevolgen van een hersentumor. Alsof een familielid stierf. Eerst kon ik haar muziek niet zonder huilen luisteren. Maar nu wel weer en koester ik haar nalatenschap en blijf ik onverminderd fan van haar als persoon en haar weergaloze stem. Doordat ik fan van Roxette werd kreeg ik er heel veel vrienden voor het leven bij, als fans zijn wij wereldwijd met elkaar verbonden. De depressies die in mijn puberteit begonnen kon ik beter doorstaan doordat ik me kon troosten met de muziek van Roxette. Het maakte het draaglijker. Maakte dat ik bleef, dat ik me niet liet ondersneeuwen door gevoelens.
Ook in dit verhaal zijn de continue dreiging van naderend onheil en het gevoel van ik ben niet veilig ik moet op mijn hoede zijn aan de orde van de dag. Natuurlijk weet je niet wat er achter de voordeur van een gezin gebeurt. Kun je als leerkracht niet alles doorgronden van een leerling. Maar in onze maatschappij mag er wel meer ruimte komen voor de mentale gezondheid van jongeren. Minder taboe, vaker focussen op de emotionele ontwikkeling van kinderen dan op de ontwikkeling van leerprestaties. Ook dan tackel je niet alles maar misschien is het niet gek om meer te doen met de mentale gezondheid, meer naar elkaar luisteren, omkijken naar elkaar. Ik hoop dat mijn dochters mijn mentale problematiek niet geërfd hebben. Dat zij de ruimte blijven vinden om over alles te praten zonder dat ze er zelf mee rond blijven lopen met alle gevolgen van dien.
De toe werking naar de plot blijft vol spanning, een wervelwind aan gebeurtenissen die hun weerga niet kennen, uniek en subliem. De plot is ingenieus en je blijft tot de laatste letter op het puntje van je stoel zitten. De adem inhoudend en pas weer uitademen als alles samenkomt in een daverende finale. De extra achtergrondinformatie maken het helemaal af.
Hartelijk dank Godijn Publishing dat ik mee mocht doen aan de blogtour rondom het E-book Slapen doen we morgen weer.
Mijn mening:
Ik geef 5 sterren
Door de datum aanduiding boven ieder hoofdstuk krijg je een helder beeld van het verhaal. Wisselingen van verleden naar heden vind ik geloofwaardig gedaan. De hoofdstukken zijn kort maar vol van krachtige woorden die je continu raken of tot denken aanzetten dat je geboeid blijft lezen/luisteren.
De personages zij gedetailleerd en geloofwaardig uitgewerkt. Ik vond veel herkenning in mijn eigen leven. De dialoog tussen de personages is continu interessant, diepgaand en informerend. Alice Bakker geeft niet gelijk alles weg naar bouwt de spanning stapsgewijs op. Door beide perspectieven van zowel slachtoffer als dader uit te kristalliseren krijg je als lezer een zeer diep gelaagd en duidelijk verhaal.
De plot en de weg ernaar toe is geloofwaardig en subliem.
Nog nooit had ik boeken van Alice Bakker gelezen. Maar ik ben zeer aangenaam verrast. Ik lees en recenseer graag meer boeken van haar.