Duister vervolgdeel

Eindelijk was daar dan het vervolg op ‘De man van rook’. Dit eerste boek neemt je mee doorheen het 19de-eeuwse Engeland. Charlie en Marlowe zijn kinderen met elk een bijzonder talent. Wanneer detective Alice hen naar het Cairndale-instituut brengt, ontdekken ze dat er nog kinderen zijn zoals zij. Ze worden echter opgejaagd door Jacob Marber, een man gemaakt van rook. Er volgt een avontuur doorheen zowel het rijk van de levenden als dat van de doden.

Deel 2 gaat verder na de verwoestende strijd aan het einde van boek 1. We reizen samen met de talenten naar onder andere Londen, Sicilië en Parijs. Er dreigen niet alleen gevaren in het rijk van de levenden, maar ook - opnieuw - in dat van de doden.

In ‘De drager van stof’ volgen we meerdere perspectieven. Aanvankelijk liggen de verhaallijnen soms nog mijlenver uit elkaar. J.M. Miro weet ze gaandeweg echter schitterend met elkaar te vervlechten. Dat je vanuit verschillende standpunten het verhaal volgt, maakt het eens zo spannend en interessant. Het maakt echter ook dat je er je hoofd goed bij moet houden. Er passeren namelijk flink wat personages de revue, elk met hun eigen motieven en aan- of afwezigheid van bijzonder talent.

Net zoals in deel 1, wordt de sinistere sfeer doorheen het hele boek aangehouden. Dat maakte dat het telkens net was alsof ik erbij was. De setting van het verhaal is duister, druipend en kil, al wordt dat wel iets té vaak herhaald. Elke gang druipt van het vocht, elke trap is vermolmd en er hangt in elke stad waar de personages komen steevast mist. We get it!

Samengevat: ik vind de ‘Duistere talenten’-serie absoluut een aanrader voor wie houdt van fantasy met een nauwgezette worldbuilding en tal van intrigerende personages. Ik vind de verhaallijnen razend interessant, maar het is door het gedetailleerde schrijfwerk een serie die nogal vermoeiend kan zijn om te lezen. Het vraagt best wat concentratie.