Uit liefde voor een schip

Heerlijk om te lezen. De taal doet hier en daar wat gedateerd en plechtstatig aan - jaren dertig - maar ik kon het bijna niet wegleggen. Genieten van de beschrijvingen van de zeereizen ,waarin het fregatschip de hoofdpersoon is en eigenlijk als een levend wezen wordt ervaren en ook van al het scheepsjargon dat ik niet ken, maar waar zoveel mooie woorden en handelingen in zitten. Een echte goede zeeman is alleen maar met zijn hoofd bij het schip. Prachtig hoe de hoofdpersoon Brouwer met veel aandacht en concentratie alles van het schip weet en goed wil zijn voor het schip en als hij dan aan het roer staat, luistert het schip en versnelt en glijdt met een ander bruisend geluid door de golven. De verhaallijn wordt met grove penseelstreken neergezet; bijna een mensenleven in een dun boekje, waardoor het een beetje afstandelijk blijft. Maar de beschrijvingen van het schip zijn juist heel warm en nabij, want dat is de hoofdpersoon waar we van gaan houden en dat in alle kleurrijke details en geluiden wordt geschilderd.