Eerlijke jeugdherinneringen

Dit boekje bevat herinneringen van Coetzee aan zijn jeugd in Worcester en later in Kaapstad. De herinneringen spelen zich in de begrensde omgeving van gezin , familie en school af. In deze begrensde ruimte volgen we de ingewikkelde strijd die een opgroeiende jongen moet leveren om zich een plaats te verwerven in het leven.
Deze eenzelvige, intelligente jongen observeert de wereld om zich heen en zichzelf heel scherp en is daar ook heel eerlijk in.
Op school is hij het braafste jongetje van de klas en wil hij niet opvallen om beschamende situaties te voorkomen, maar hij creëert tegelijk een web van leugentjes, omdat hij juist afwijkend wil zijn. Dat afwijkend zijn, heeft hij geleerd van zijn moeder en tegelijk neemt hij haar kwalijk dat ze hem zo afwijkend heeft opgevoed en ervaart hij de druk van zijn moeder die alles voor hem doet en hem daardoor een schuldgevoel geeft. Hij heeft weinig respect voor zijn vader omdat die juist zo aangepast en saai is en op gezette momenten haat hij hen allebei.
Waar hoor je bij? Welke religie heb je, ben je kleurling, zwart , Afrikaan of Engels. De hoofdpersoon zwalkt langs al deze levensvragen en ervaart de spanningen die er over en weer zijn tussen de verschillende maatschappelijke groepen en ervaart ook de wreedheden die jongeren tegenover elkaar begaan en ziet de vanzelfsprekende wreedheid van de docenten die hun leerlingen met een rieten stok afranselen..
Eigenlijk zien we in deze jeugdherinneringen ook de geboorte van het schrijverschap van Coetzee. Je ziet hoezeer hij als kind scherp en eerlijk observeert en daarvan fictie maakt, een eigen wereld creëert , van geheimen die voor hemzelf heel belangrijk zijn, zoals zijn verborgen wens om anderen pijn en verdriet te doen, zijn fysieke afkeer van oude mensen zoals zijn tante, de kwetsende opmerkingen naar zijn moeder, waar hij van geniet, de doelbewuste verwonding van de vinger van zijn broertje.
Coetzee schrijft hierover in eenvoudige zinnen met een ongenadige eerlijkheid.