Bijzonder liefdesverhaal dat je omverblaast

Rosie Walsh kreeg haar inspiratie voor Zeven perfecte dagen toen een vriendin na een in haar ogen fantastische date tevergeefs zat te wachten op een telefoontje. Waarschijnlijk had de date dit toch anders ervaren en het beste is dan maar om hem zo snel mogelijk te vergeten en over te gaan tot de orde van de dag. Rosie Walsh bedacht dat daar ook een heel andere reden voor zou kunnen zijn.

Sarah en Eddie ontmoeten elkaar bij toeval op de plek waar vele jaren eerder een dodelijk ongeval heeft plaatsgevonden. Ze hebben direct een klik en brengen zeven perfecte dagen met elkaar door. Ze zijn stapelverliefd en ze weten het allebei: dit is de Grote Liefde. Als Eddie voor zaken op reis moet, belooft hij haar nog voor hij in het vliegtuig stapt te bellen. Maar hij laat niets meer van zich horen. Met haar hoofd nog in de wolken is Sarah doodongerust en ze weet zeker dat er iets gebeurd moet zijn. Ze kan gewoonweg niet geloven dat Eddie zonder reden niets meer van zich laat horen. Ze probeert op alle mogelijke manieren te achterhalen waarom Eddie haar doodzwijgt. En de waarheid zal schokkender zijn dan ze in haar wildste dromen niet zou kunnen bedenken.

Het boek bestaat uit drie delen. Het eerste deel wordt verteld vanuit het perspectief van Sarah en wordt rustig opgebouwd. Walsh gebruikt dit deel, waarin Eddie en Sarah hun zeven perfecte dagen beleven met de oorverdovende stilte vanuit Eddie die daarop volgt, om je met hen kennis te laten maken. Door de gesprekken die ze met elkaar voeren over hun leven, hun jeugd en hun vrienden krijg je een beeld van hoe hun leven er nu voor staat. Tegelijkertijd vang je ook een glimp op van hun verleden, waar ze beiden te maken hebben gekregen met een groot verdriet dat ook nu nog hun leven beheerst. Naast Eddie en Sarah spelen ook de vrienden van Sarah een grote rol in het verhaal. Zij hebben hun eigen problemen en liefdesperikelen gekregen, waardoor hun personage veel meer is geworden dan louter ondersteunend voor het verhaal van Sarah. De schrijfstijl van Walsh is plezierig om te lezen. De zaken die ze beschrijft zijn herkenbaar en ze slaagt erin om de niet aflatende zoektocht van Sarah naar Eddie geloofwaardig te houden en haar niet af te schilderen als een soort obsessieve stalker die geen nee als antwoord wil horen. De toon blijft luchtig ondanks de bij tijd en wijle heftige thema’s als dood, ziekte, ongewenste kinderloosheid en allesoverheersende schuldgevoelens die onderdeel van het verhaal uitmaken. Er is ruimte voor humor, zoals wanneer Sarah tijdens haar zoektocht naar Eddie opeens te maken krijgt met een klein staaltje van onvervalste voetbalhumor als ze nietsvermoedend een kleedkamer vol naakte mannen wordt binnengeleid in de hoop daar Eddie te treffen.

Na het bijna rustig voortkabbelende eerste deel, word je in deel II totaal omvergeblazen door de wending die Rosie Walsh daar aan het verhaal geeft. Alles wat je hiervoor hebt aangenomen lijkt een grote mindfuck te zijn. Die wending in combinatie met de cliffhanger waar ze dit deel van het verhaal mee eindigt, zorgt ervoor dat het enige wat je dan nog uit kunt brengen is: ‘Oh My God!’ Bijna in shock en met torenhoge verwachtingen is het zo snel mogelijk lezen van het derde en laatste deel de enige optie. In dit deel is het vertelperspectief veranderd van Sarah naar Eddie. Na de gigantische spanningsboog val je met dit deel ietwat teleurgesteld terug in rustiger vaarwater. Hoewel Walsh de uitkomst van de cliffhanger tot bijna het einde toe bewaart, maakt Walsh de torenhoge verwachting voor het derde deel niet helemaal waar. Maar eigenlijk kan dat je niet zo heel veel schelen, want ondanks dat het verhaal wat inzakt, blijft Walsh ervoor zorgen dat je aan het boek gekluisterd blijft omdat je je vertwijfeld afvraagt of het uiteindelijk allemaal nog wel goed zal komen. Met name het middendeel van het verhaal met de ijzersterke wending zorgt ervoor dat het boek uitstijgt boven een standaard ‘En-ze-leefden-nog-lang-en-gelukkig’ feelgood. Om niets weg te geven over het einde van het boek past maar één advies: lees het boek en je weet het!