Een groot geschenk

'Hof van Vleugels en Verwoesting'. Het laatste deel van de originele trilogie. En wat voor een laatste deel. Dit boek, deze serie, deze personages, deze wereld... Ze hebben mijn hele hart.

Het verhaal begint waar 'Hof van Mist en Woede' (een boek dat me zó kostbaar is) eindigde. Feyre is terug in het Lentehof om als spion informatie te verzamelen voor de oorlog tegen Hybern. Maar Feyre is niet meer het zwakke meisje van vroeger. Ze is uitgegroeid tot een sterke en zelfverzekerde vrouw die weet waarvoor ze strijd. De character development in dit boek is net zoals in de andere delen van de serie fantastisch. Feyre is zo'n inspirerend personage. Ondanks alles wat ze heeft meegemaakt blijft ze vechten en wordt ze alleen maar sterker, want 'Alleen jij bepaalt wat jou kan breken, Vloekverbreker. Alleen jij.' (p. 466) Ook de andere leden van mijn geliefde 'Inner Circle' laten een enorme persoonlijke groei zien.

Het verhaal heeft bevat actie, maar geeft genoeg tijd aan gebeurtenissen om zich te kunnen ontwikkelen. De actie is niet het gene wat het verhaal maakt; het versterkt juist de mooie loop en ontwikkeling van het verhaal. Het is goed opgebouwd en alle kleine stukjes, alle dialogen zijn belangrijk voor het hele verhaal in het algemeen. Verder heeft het ook psychologische en emotionele diepgang. Hoe ga je om met pijn en angsten? Hoe ga je om met het verleden? Elk personage heeft zijn eigen verhaal en geschiedenis. In de meest YA/NA boeken mis je deze diepgang die ik zo belangrijk vind, maar hier is deze volop aanwezig.

De wereld die Sarah J. Maas gecreëerd heeft is fantastisch en sprankelend (zo ben ik totaal verliefd op de Fae met hun krachten en het prachtige Velaris), maar voor mij maken de personages echt het boek. De lieve Mor, precious Azriel, loyale Cassian, stoere Amren, zachte Elain en sterke Nesta... Ik hou stuk voor stuk allemaal van ze. Natuurlijk ook Feyre. Mijn Edelvrouwe. Wat een mooie, oprechte en krachtige vrouw is zij. En Rhysand... Oohh Rhysand toch. Achter alle maskers is hij zo'n ongelofelijk schitterend en kostbaar persoon. Om in Feyres woorden te spreken: 'Ik zie jou helemaal, Rhys. En er is helemaal niets aan jou wat ik niet met mijn hele geest en lijf liefheb.' (p. 348)
Maar ook vooral de interactie tussen deze personages is intens bijzonder om te lezen. De liefde en de support die ze elkaar geven. De manier waarop ze écht zichzelf kunnen zijn. Het raakt me. Ik voel diep in mijn binnenste alle emoties zo hevig. Sarah J. Maas heeft deze personages intens goed geschreven en elke emotie komt aan.
Feysand. Everything I need is just Feysand. 'De Triomf van de Nacht en De Eeuwige Ster. Als hij de zoete, angstaanjagende duisternis was, dan was ik het glinsterende licht dat alleen helder scheen in zijn schaduw.' (p. 342)

Het einde was bloedstollend en heeft me naar adem happend de pagina's doen omslaan. Geen enkel boek is helemaal perfect, maar voor mij was het verhaal op deze manier precies zoals het zou moeten zijn. Ik ben dankbaar voor het feit dat ik deze boeken heb gelezen en in mijn hart heb kunnen sluiten.
'Dit alles was een groot geschenk.' (p. 612)