Saai drinkgelag

Dit boek is het derde deel van een in Engeland heel populaire serie. Met humoristische titels als ‘Waarom mama drinkt’ en ‘Waarom mama vloekt’ bereikte Gill Sims een groot publiek.
En nu dus: ‘Waarom het mama geen zak kan schelen.’ Ellen en Simon gaan uit elkaar en Ellen moet zich alleen zien te redden met haar vervelende pubers.

Aangetrokken door een grappige quote op de achterflap nam ik het mee. Die quote kwam al vrij in het begin van het boek terug, in een wat uitgebreidere passage die inderdaad zeer herkenbaar en hilarisch was. Ik heb hardop zitten lachen. Helaas was het daarna ook wel uit met de pret. De rest van het boek was een verslag van niet bijzonder interessante of grappige situaties. Er zijn feestjes, vakanties, geboortes en begrafenissen en niks daarvan wordt boeiender beschreven dan een doorsnee donderdagavond. Dit alles wordt overvloedig en tot vervelens toe overgoten met drank. Ellen, haar vrienden, haar kinderen en zelfs haar honden zetten het pagina na pagina op een zuipen. Wellicht is dat grappig bedoeld, maar het geheel leest als de inventaris van Gall & Gall: veel van hetzelfde en niet heel boeiend. Voor de liefhebber: bij Gall & Gall moet je de kots er zelf bij denken, in dit boek wordt het wel uitgebreid beschreven.

Het ging me uiteindelijk zo de keel uithangen dat ik zo’n 100 pagina’s geskipt heb en alleen even het einde heb gecheckt om te kijken of het inderdaad zo eindigde als je in het eerste hoofdstuk al voelt aankomen. Dat deed het. Maar dan met drank en kots. Eventuele volgende delen in deze serie ga ik dus maar helemaal skippen.