Oorlog heeft geen winnaars, alleen verliezers

De Tweede Wereldoorlog. Joseph Palmer moet er niets van hebben. Zijn vader is twee maanden geleden naar het front vertrokken, en zijn moeder is er niet meer. Hij woont bij zijn oma, waar het niet goed met hem gaat. Hij is onhandelbaar en agressief. Daarom stuurt zij hem naar Londen naar Margaret Farrelly, mevrouw F.. Tot zijn grote verbazing bezit mevrouw F. een verwaarloosde dierentuin met nog een paar dieren. En ook Adonis is daar, een enorme gorilla waar Joseph een bijzondere band mee krijgt. Elke keer als er bommen vallen gaan mevrouw F. en Joseph naar de kooi van Adonis, met een geweer. Want Adonis is woest en sterk. Zou zijn kooi worden geraakt en hij zal vluchten moet hij worden neergeschoten, want hij is een gevaar voor de stad. Zou Joseph het kunnen, Adonis neerschieten?

Het is geen leuk verhaal met een gelukkig eind. Maar wel een heel bijzonder verhaal. Het draait om verlies, rouw, trouw en vriendschap. Mevrouw F., Sid, Adonis, Joseph; ze hebben allemaal geliefden verloren. Joseph merkt dat hij niet alleen is met zijn emoties. Want oorlog heeft geen winnaars, alleen verliezers.

“De Gorilla en de Jongen” van Phil Earle is een bijzonder boek dat bij de cover begint. Vanaf de eerste bladzijde zat ik gelijk in het verhaal. Het is een boek voor jongeren van ongeveer 12 jaar. Er gebeurt van alles in het boek. Het is leuk, verdrietig, eng. Ik hoop dat het boek iets losmaakt bij de lezers, dat ze gaan nadenken, bijvoorbeeld dat oorlog niet alleen vechten is, maar ook een menselijke kant heeft.

Phil Earle is vier jaar bezig geweest met het schrijven van dit boek. Zijn vriend vertelde hem ooit dat zijn vader in de Tweede Wereldoorlog Manchester moest beschermen tegen de leeuwen in de dierentuin. Zouden bommen de kooien vernietigen, dan moest hij de leeuwen neerschieten. Dat intrigeerde hem, en zo ontstond “De Gorilla en de Jongen”.