Het verhaal over avontuur, het onbekende en de ijzersterke wil om te overleven

Dit derde boek van Andy Weir speelt zich opnieuw af in de ruimte. Ryland Grace moet op zoek naar een middel tegen astrofagen, die het zonlicht van de zon opeten. De vermindering van het zonlicht zorgt voor een catastrofe op aarde, die uiteindelijk zal gaan leiden tot de verwoesting van de aarde en de uitroeiing van de mens.

Het boek begint met de hoofdpersoon Ryland Grace. Grace wordt wakker in een ruimteschip, en weet zich niets meer te herinneren. Hij weet zelfs zijn naam niet meer. Naast hem liggen twee dode crewleden. Grace ontdekt al snel dat hij heel lang geslapen heeft en miljoenen kilometers van de aarde vliegt in een ruimteschip.

Langzaam komen zijn herinneringen terug. Daardoor komt hij tot het afschuwelijke besef dat deze missie de aarde moet redden van verwoesting, maar ook het besef dat door de dood van de andere twee crewleden hij er helemaal alleen voor staat. Totdat hij een onverwachte bondgenoot ontmoet.

De hoofdstukken wisselen zich af tussen het verleden en het heden. Hoewel heel veel natuurkundige en wiskundige termen worden gebruikt blijft het boek mij boeien. De tekeningen van het ruimteschip in het begin van het boek laten de indeling van het schip zien. Zo kan ik meekijken waar alles in het ruimteschip zich bevindt. Grace is geen saai persoon, hij is ook grappig, sarcastisch en emotioneel. Andy Weir laat Grace vanaf de eerste bladzijde tot leven komen doordat zijn herinneringen langzaam terugkomen. Doordat hij ook het verleden van Grace beschrijft komt het verhaal zeker ten goede. De onverwachte bondgenoot blijkt een goede hulp te zijn voor het redden van de aarde, en er ontstaat een bijzondere vriendschap.

Science fiction speelt zich af in de toekomst. Ik lees zelden een boek van dit genre. Maar dit boek is een geweldig boek, goed geschreven en een aanrader voor iedereen.

Andy Weir heeft ook “The Martian” geschreven. Dit boek werd verfilmd onder regie van Ridley Scott, met in de hoofdrol Matt Damon.