NIEMAND ZOU ZICH GEDWONGEN MOETEN VOELEN ZIJN OF HAAR AUTISME TE VERBERGEN

Af en toe roep ik het wel eens: Je lijkt wel een autist! Dat zal ik nooit weer doen. Want in dit boek van Bianca Toeps wordt haarfijn uitgelegd wat autisme is. Nog belangrijker is wat ze vertelt over haar leven met autisme. Het boek begint met meerdere theorieën over autisme, en de uitleg in de DSM-5 over autisme. Na elke uitleg vertelt Bianca haar mening hierover, en vertelt ook in welke mate haar autisme haar dagelijkse leven beïnvloedt. Ze geeft ook tips, Een voorbeeld: raakt Bianca overprikkeld door een simpele vraag: “Ga je mee naar Ikea?”, dan vindt ze het fijn dat de ander de regie van het meegaan naar Ikea overneemt.
Het tweede deel van het boek vertelt haar levensverhaal. Haar afkeer over groepen en beroemdheden die hun kinderen gebruiken als gespreksonderwerp in plaats van een persoon steekt ze niet onder stoelen en banken. Daarnaast is ze tegenstander van therapieën die mensen met autisme kunnen “genezen”. Voorbeeld: iemand mag 48 uur niet wapperen met zijn handen.

De cover van het boek is vrolijk. Bianca staat er kleurig op, ze kijkt niet in de camera. Ik zou het boek zeker oppakken als ik het zag liggen. Het begin van het boek is taai. Alle theorie over autisme vond ik best moeilijk. Maar zonder dat zou het boek niet compleet zijn. Ik heb ontzettend veel geleerd van Bianca. Best ook heftig, want dat een simpele vraag of een grappig antwoord bij autisme zoveel barricades kan opwerpen, heb ik nooit geweten.
Toch betwijfel ik dat Bianca een meisje is met een onzichtbare handicap, zoals zij in haar boek schrijft. Zij is Bianca.