Wederom een pareltje!

Bibliothecaris Hilary Byrd keert in enigszins depressieve staat zijn leven in Engeland de rug toe en vestigt zich in een stadje in de koele bergen van Zuid-India. Het enige contact met zijn vroegere omgeving bestaat uit een sporadische mailwisseling met zijn zus Wyn, die een beetje op hem lette toen hij nog in het VK woonde. Ze maakt zich zorgen om de drastische manier waarop hij zijn leven heeft omgegooid.
Al bij aankomst in het plaatsje overkomt Byrd een ongeval, waarna riksjabestuurder Jamshed hem bijstaat. Vanaf dat moment is Jamshed de vaste chauffeur van de Brit. Daarmee wordt een tweede verhaallijn geïntroduceerd: die van Jamshed en diens neef Ravi. Diens ouders zijn omgekomen en Jamshed heeft de zorg voor de veeleisende jongeman op zich genomen. Countryzanger wil hij worden, dus er moet een Stetson komen, een guitaar en … een paard. En dat terwijl de oude Jamshed zelfs geen geld heeft voor een paar fatsoenlijke schoenen.

Hilary krijgt onderdak aangeboden in het missiehuis, bij een oudere dominee. Daar ontmoet hij Priscilla, een door de dominee geadopteerde jonge vrouw. De echte dochter van de 75-jarige woont in Californië. Ze maakt zich zorgen om de godsdienstrellen die op steeds meer plaatsen in India oplaaien. Maar de dominee vertrouwt op God. Bovendien: wat heeft hij te vrezen, hij, die Jan en alleman, ongeacht hun geloof, bijstaat met aandacht en middelen voor zover dat in zijn macht ligt.
Op verzoek van de dominee geeft Byrd de jonge vrouw Engelse les. Daarnaast brengt hij zijn dagen door in de botanische tuin en in de bibliotheek, een bibliotheek zoals een bibliotheek hoort te zijn: een oase van rust, waar in het ergste geval af en toe wordt gefluisterd. Kom daar maar eens om in Engeland!
Tijdens de contactmomenten met Priscilla ontdooit de Engelsman langzaam maar zeker. Op zeker moment betrapt hij zich er zelfs op dat hij bepaalde gevoelens ervaart die volstrekt nieuw voor hem zijn. Is dat nu wat men met ‘verliefd’ bedoelt? Maar hoe zit het met Priscilla? Ze zou zijn dochter kunnen zijn.

De godsdienstrellen gaan helaas niet aan het stadje daar hoog in de bergen voorbij. Op een of andere manier worden allen daarin gezogen, waarbij zij soms onbewust olie op het vuur gooien in plaats van gebruik te maken van de vluchtmogelijkheden die dan nog legio zijn.

‘The Mission House’ is een totaal ander boek dan het prachtige ‘West’ dat eerder van Davies’ hand is verschenen. De boeken hebben echter gemeen dat ze uitstekend geschreven zijn, met verrassende elementen en wendingen, in een omgeving die je alleen via literatuur kunt leren kennen. Wederom heeft Davies een pareltje afgeleverd!