Lezersrecensie
Gilead versus MayDay
The Testaments is een vervolg op The handmaids tail (Het verhaal van de dienstmaagd). Het verhaal van de Dienstmaagd is een dystopische roman die zich afspeelt in Gilead, de vroegere VS. Ten gevolge van radioactieve straling, genmutatie en chemische verontreiniging is een groot deel van de Amerikanen onvruchtbaar geworden. Een groep christenfundamentalisten pleegt daarop een staatsgreep en sticht de monotheïstische staat Gilead.
Om de toekomst veilig te stellen, worden jonge vrouwen opgepakt die kinderen hebben gebaard. Die vrouwen gaan voortaan volledig in het rood gekleed en verworden tot broedmachines. ‘Aunt Lydia’ speelt een belangrijke rol als hoedster van de regels in Gilead. Er ontstaat echter een tegenbeweging: MayDay, mensen die informatie van binnenuit ontvangen en daarmee naar buiten treden. Die de wereld er op willen wijzen hoe verderfelijk deze sekte is.
“At the end of the Handmaid’s tale, readers had no way of telling what lay ahead. With The Testaments, the wait for answers is over,” Aldus Atwood.
In The Testaments spelen drie verhaallijnen. Die van de tiener Daisy die infiltreert in Gilead, Agnes, een jonge vrouw die in de bekrompen gemeenschap opgroeit, en ‘Aunt Lydia’. De laatste heeft een geheel andere agenda dan velen denken. The Testaments is een hoopvoller boek dan The handmaid’s tale.
In een interview (november 2019) zei Atwood: “Twitter is geen schrijven, het is signalen uitzenden.” Zij doet dat – tot mijn verbazing – veel. In 1984 woonde de schrijfster in Berlijn, waar ze The handmaid’s tail heeft geschreven. In de jaren tachtig van de vorige eeuw werden steeds meer vrijheden teruggedraaid. “It scares me. They know what people are likely to do when they have all the power.”
Voor beide boeken put Atwood uit de realiteit. “So that no one can blame for having a sick mind.”
Haar boeken hebben geresulteerd in een nieuw fenomeen: vrouwen kleden zich in rode mantel en witte kap tijdens protestmanifestaties waarbij aandacht wordt gevraagd voor de rechten van de vrouw. Iets waar Atwood trots op is. Het interview besluit zij met de woorden:
“Always keep in mind:
‘Is it true?’
‘Is it relevant?’”
The Testaments is een prachtig verhaal, waarin ‘het’ eindelijk goed komt. Atwood schrijft met zwier, brengt humor in zwarte episodes. Haar pen kan nauwelijks geëvenaard worden door andere schrijvers (m/v). Lezen dus!
Om de toekomst veilig te stellen, worden jonge vrouwen opgepakt die kinderen hebben gebaard. Die vrouwen gaan voortaan volledig in het rood gekleed en verworden tot broedmachines. ‘Aunt Lydia’ speelt een belangrijke rol als hoedster van de regels in Gilead. Er ontstaat echter een tegenbeweging: MayDay, mensen die informatie van binnenuit ontvangen en daarmee naar buiten treden. Die de wereld er op willen wijzen hoe verderfelijk deze sekte is.
“At the end of the Handmaid’s tale, readers had no way of telling what lay ahead. With The Testaments, the wait for answers is over,” Aldus Atwood.
In The Testaments spelen drie verhaallijnen. Die van de tiener Daisy die infiltreert in Gilead, Agnes, een jonge vrouw die in de bekrompen gemeenschap opgroeit, en ‘Aunt Lydia’. De laatste heeft een geheel andere agenda dan velen denken. The Testaments is een hoopvoller boek dan The handmaid’s tale.
In een interview (november 2019) zei Atwood: “Twitter is geen schrijven, het is signalen uitzenden.” Zij doet dat – tot mijn verbazing – veel. In 1984 woonde de schrijfster in Berlijn, waar ze The handmaid’s tail heeft geschreven. In de jaren tachtig van de vorige eeuw werden steeds meer vrijheden teruggedraaid. “It scares me. They know what people are likely to do when they have all the power.”
Voor beide boeken put Atwood uit de realiteit. “So that no one can blame for having a sick mind.”
Haar boeken hebben geresulteerd in een nieuw fenomeen: vrouwen kleden zich in rode mantel en witte kap tijdens protestmanifestaties waarbij aandacht wordt gevraagd voor de rechten van de vrouw. Iets waar Atwood trots op is. Het interview besluit zij met de woorden:
“Always keep in mind:
‘Is it true?’
‘Is it relevant?’”
The Testaments is een prachtig verhaal, waarin ‘het’ eindelijk goed komt. Atwood schrijft met zwier, brengt humor in zwarte episodes. Haar pen kan nauwelijks geëvenaard worden door andere schrijvers (m/v). Lezen dus!
1
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Eus Wijnhoven
Gesponsord
Deze thriller trekt je razendsnel mee in een complot met onbetrouwbare staatslieden met hun eigen agenda's, internationale conflicten en hoogoplopende bedreigingen voor de samenleving.
