Boeiend, hoewel geen echte thriller

De zin van het duister is een historische thriller (hoewel ik thriller wat misplaatst vind) waar Michael Cox dertig jaar lang aan gewerkt heeft. Misschien dat dat de reden is dat het boek maar liefst 645 pagina's telt.

Het boek vertelt het verhaal van Edward Glyver die eigenlijk Edward Glyver niet is. Edward, die een eenvoudige jeugd heeft gehad, blijkt namelijk de afstammeling te zijn van de rijke baron Lord Tansor te zijn. En wil zijn erfdeel opeisen. Daarbij krijgt hij te maken met de dichter Phoebus Daunt, die, hoewel hij niet de zoon van de baron is, wel het erfdeel krijgt. Daunt is tevens de aartsvijand van Glyver.

De zin van het duister is geen boek waar een enorme vaart in zit. Toch is het ontbreken van die snelheid niet vervelend. Michael Cox zorgt er namelijk voor dat de lezer meer dan voldoende interesse in het verhaal krijgt waardoor het boek uitermate boeiend wordt.

In feite ben ik niet zo'n liefhebber van boeken met een historische grondslag. De zin van het duister heeft me echter weten te boeien. En dat is de verdienste van Michael Cox. Al met al heb ik het boek met veel interesse en plezier gelezen.

Voor lezers die van historische thrillers/romans houden, is het boek zeker een aanrader. Maar iemand die van een weergaloze snelheid houdt, kan het boek beter links laten liggen.