Ondanks het feit dat dit een fictie is, leer ik weer veel nieuwe dingen, ditmaal een stukje geschiedenis van communistisch China.

'Bury What We Cannot Take' speelt zich af in het communistische China, 1957. Wanneer de negenjarige San San en haar twaalfjarige broer Ah Liam zien dat hun oma een portret van voorzitter Mao met een hamer kapot slaat, verandert hun leven vlug. Ah Liam wilt zijn loyaliteit bij de partij bewijzen en geeft zijn oma daarom aan. Nu moeten ze hun huis ontvluchten op Drum Wave Islet, dat slechts op een paar honderd meter van het vasteland van China ligt. Omdat de vader des huize al in Hong Kong woont, verzinnen ze een smoes dat hij ziek is. Maar waneer hun moeder visa's gaat kopen voor een veilige doorreis naar Hong Kong, geeft de regering er maar drie op voorwaarde dat ze een van haar kinderen achterlaat als bewijs van intentie dat de familie zal terugkeren.

Dit boek toont opnieuw aan waarom ik zo veel geniet van historische ficties. Ondanks het feit dat dit een fictie is, leer ik weer veel nieuwe dingen, ditmaal een stukje geschiedenis van communistisch China. De personages in dit boek spraken mij ieder aan, ze hebben allemaal hun eigen persoonlijkheid en maken interessante beslissingen. De meeste hebben dan ook een eigen verhaallijn. Daar vond ik het boek dan eigenlijk weer te dun voor. Ik miste vooral de verdieping in de verhaallijn van de vader en van Ah Liam. Toch heb ik onwijs genoten van dit boek, met een vluchtig maar mooi einde.