Debuutroman volgt de sporen van jeugdtrauma’s

De Britse studente Cleo is haar lastige thuissituatie ontvlucht om haar geluk als aspirerend kunstenaar te beproeven in New York. In de drukke decembermaand ontmoet ze in ‘de stad die nooit slaapt’ op de valreep van het oude jaar de twintig jaar oudere Frank. Allebei hebben ze niet zo’n zin om 2007 in te luiden op een middelmatig Oud & Nieuw-feestje. De flirt mondt algauw uit in een romance die er veelbelovend uitziet. Nog geen half jaar later bezegelen de twee hun relatie met een bruisend huwelijk. Cleo’s zorgen om het verlopen van haar studentenvisum verdwijnen daarmee als sneeuw voor de zon. Ze trekt in bij Frank met de visie om schilderijen te maken en als zijn vrouw met volle teugen van het glamoureuze leven in New York te genieten. Voor Frank was trouwen nooit echt een prioriteit. Nu hij op latere leeftijd gebonden is, hoopt hij privé de stabiliteit te vinden die hij in zijn werk als succesvolle reclamemaker mist. Alle clichés van hun eerste ontmoeting ten spijt stapelen de problemen tussen de twee zich in Cleopatra en Frankenstein van Coco Mellors echter snel op.

Hoe inspirerend een leven in New York ook leek, Frank blijkt voor Cleo niet de muze te zijn die ze voor ogen had. Haar American Dream gaat nog meer in rook op wanneer ze zich realiseert dat de problemen uit haar jeugd allerminst zijn verdwenen door impulsief een nieuw leven te beginnen aan de andere kant van de oceaan. Hetzelfde geldt voor Frank: het aanvankelijk onschuldig wegdrinken van zijn problemen neemt steeds drastischere vormen aan.

Cleopatra en Frankenstein is het debuut van Mellors die werkt als tekstschrijver. De roman werd uit het Engels vertaald door Gerda Baardman en Jan de Nijs. Behalve Cleo en Frank voert Mellors verschillende personages op uit de sociale kring van het getrouwde stel. Zo is er Cleo’s beste vriend Quentin die worstelt met zijn genderidenteit, Franks losbandige zus Zoë, de zelfverzekerde Audrey, Santiago die een rots in de branding is (maar eveneens een treurig verleden te verwerken heeft) en de arrogante Anders.

De sombere sfeer die Mellors hanteert en het luxe leven waar de personages zich in de wervelende wereldstad in storten, doen denken aan Een klein leven van Hanya Yanagihara over de turbulente levens van een groep studievrienden. De luchtigere stukken, sarcastische humor en familieperikelen trekken een duidelijke parallel met de soapachtige plot in Onder ons van Emma Straub. Onderwerpen als suïcide, alcoholisme, jeugdtrauma’s, vriendschap en liefde lopen in Cleopatra en Frankenstein als rode draden door de levendige beschrijvingen van elegante New Yorkse feestjes, ambitieuze carrières en scheve familieverhoudingen. De keerzijde hiervan is dat de hoeveelheid personages en gebeurtenissen de lezer, evenals de bruisende stad waarin het verhaal zich afspeelt, overweldigen. Ook het onnodig rekken van passages doet de vraag rijzen of de plot niet in minder pagina’s verteld had kunnen worden. Mellors schrijft desondanks vlot en scherpzinnig: ‘mensen die onder zulke liefdevolle omstandigheden opgroeien, worden anders dan wij’ en ‘als het donkerste in jou het donkerste in mij ontmoet, ontstaat er licht’.

Wie net als op een stadskaart liever een shortcut neemt binnen het labyrint van plotlijnen: Cleopatra en Frankenstein is ondanks alle New Yorkse snobs, glitter en glamour een boek over hoe jeugdtrauma’s je vormen en de impact ervan op relaties.