Doemscenario dat hopelijk nooit werkelijkheid wordt

De macht van K, het thrillerdebuut van Jens Vern (pseudoniem van Sander Verheijen), mag er zijn. Het is een cyberthriller waarin misbruik wordt gemaakt van het grootschalig digitaal vastleggen van persoonlijke gegevens. Dat is op zichzelf staand al beangstigend genoeg, maar in De macht van K. gebeurt er nog veel meer. Daar worden gegevens gemanipuleerd en veranderd met grote gevolgen voor de personen die daar de dupe van worden. Misschien als gegeven niet origineel, denk maar aan De circkel van Dave Egger, maar de uitwerking is dat wel.

Het verhaal speelt zich af in verschillende tijdzones en wordt verteld vanuit verschillende perspectieven. Voor hoofdpersonen Tim Turner en Emily Green heeft Jens Vern gekozen om hun deel van het verhaal in de ik-persoon te schrijven. Voor de andere personages wordt het verhaal verteld in de derde persoon. Dat geeft je als lezer een voorsprong op Tim en Emily, omdat je meer weet dan zij. Toch blijft er nog veel te raden over en slaagt Vern erin om je te blijven verrassen. Want waarom wordt nu uitgerekend Tim, geen uitblinker in zijn studie, aangenomen bij het prestigieuze IT-bedrijf The Keeler Company in Washington die alleen maar top studenten in zijn gelederen wil? Als lezer heb je direct door dat er een addertje onder het gras zit, maar Tim grijpt deze kans met beide handen aan, verblind door het riante salaris en het luxe appartement dat bij de functie hoort. Hij stort zich op het werk en heeft geen aandacht meer voor zijn vriendin en zijn familie. Pas als hij een mysterieuze man die zich De Vriend noemt ontmoet verandert zijn instelling. Als De Vriend hem hem waarschuwt voor de duistere kant van het bedrijf, ontdekt hij dat er dingen niet kloppen en mensen zelfs spoorloos verdwijnen. Door deze wetenschap brengt hij zijn eigen leven in gevaar. Hij weet te ontsnappen en vestigt zich met een nieuwe identiteit in Den Haag waar hij als barman aan de slag gaat. Als hij daar Emily Green tegenkomt en ze een relatie krijgen, weet hij niet dat ook Emily op de vlucht is.

De schrijfstijl is soms bijna staccato door de korte, krachtige zinnen. Dat zorgde er voor dat ik er even in moest komen. Maar na een paar hoofdstukken had het verhaal me te pakken. Tim wordt als personage het meest uitgelicht en ondanks dat hij als jonge ambitieuze werknemer van The Keeler Company een beetje de weg kwijt lijkt en alles lijkt te doen voor het grote geld, krijgt hij toch je sympathie. Die sympathie verdient hij ook echt als hij later met gevaar voor eigen leven orde op zaken probeert te stellen. De overige personages komen iets minder uit de verf, maar zijn voor het verhaal voldoende uitgelicht, zoals de wat mysterieuze Jeff,. In de hoofdstukken waarin veel aandacht wordt besteed aan allerlei technische details zakt het verhaal een beetje in, maar dat wordt direct daarna weer opgepakt om full speed verder te gaan. Of het allemaal even realistisch is, weet ik niet, maar dat maakt voor de spanning en het leesplezier helemaal niets uit. Het is misschien geen nagelbijtende thriller maar het zet je wel aan het denken en je hoopt met heel je hart dat een bedrijf nooit zo veel macht krijgt dat dit doemscenario ooit werkelijkheid wordt.