Prettig leesbaar tussendoortje

Oud-wielrenner Thijs Zonneveld is, hoewel hij een juridische opleiding gevolgd heeft, al jarenlang journalist, columnist bij het Algemeen Dagblad en andere nieuwsmedia en tevens auteur van diverse boeken. Een aantal van zijn columns zijn in 2019 samengebracht in het in dat jaar verschenen De fiets, de fiets (en nog veel meer sportverhalen).

Gezien de achtergrond van de auteur bestaat het merendeel van de stukjes in deze bundel uit overwegend korte verhaaltjes en anekdotes over de wielersport. Daarnaast komen ook sporten als voetbal en schaatsen aan bod, en aan de destijds nogal overtrokken hype rond F1-coureur Max Verstappen wordt eveneens enige aandacht besteed. Zonneveld punt in zijn columns deels uit eigen ervaringen en herinneringen, maar tevens hoe hij tegen bepaalde zaken aankijkt. Soms valt tussen de regels zijn mening door te lezen, zoals bijvoorbeeld het in de wielrennerij veelvuldig toegepaste dopinggebruik.

In een bijzonder vlotte en toegankelijke schrijfstijl, met zo nu en dan een humoristische, kritische of cynische ondertoon, laat de auteur de lezer de diverse columns (her)beleven. Omdat het natuurlijk uitsluitend oudere schrijfsels betreft, zijn ze wel enigszins gedateerd – iets dat overigens voor de meeste gebundelde columns geldt – aardig voor het moment dat ze in een krant of tijdschrift geplaatst zijn, maar van blijvende waarde zijn ze echter niet. Uiteraard is dit geen enkel probleem, want de stukjes zijn leuk om te lezen. Het merendeel daarvan is redelijk oppervlakkig, wat in principe helemaal niet erg is. Toch zijn er een paar hoofdstukken die iets meer diepgang hebben, vooral omdat ze over het overlijden van een sporter gaan. Zonneveld gaat hier op een correcte en juiste manier mee om.

Al met al is De fiets, de fiets een boekje dat lekker vlot wegleest, maar waarvan over het algemeen niet zo heel erg veel blijft hangen. Eigenlijk een prima en prettig leesbaar tussendoortje.