Meer dan 5,3 miljoen beoordelingen en recensies Organiseer de boeken die je wilt lezen of gelezen hebt Het laatste boekennieuws Word gratis lid
×
Lezersrecensie

Ook een reis door/in zichzelf

Kees van Duyn 03 februari 2023 Hebban Recensent
Nadat haar moeder vele jaren geleden overleed, nam Jolanda Linschooten een drastische, maar vanuit haar hart komende beslissing. Ze zegde haar baan als leerkracht in het speciaal onderwijs op en gaf zichzelf daarna twee jaar de tijd om te bekijken of ze met schrijven, fotograferen en fotoreizen van het avonturier zijn kon leven. Dat dit haar gelukt is, valt onder andere op te maken uit het tiental boeken dat ze inmiddels geschreven heeft. Eén daarvan is het in 2015 verschenen Niet de race maar de reis, waarin ze uit de doeken doet hoe het was om in zeven weken tijd dwars door Groot-Brittannië te rennen, een afstand van bijna 2.000 kilometer.

Na een niet al te lange proloog begint het avontuur waar Linschooten aan begint pas echt. Haar trail vangt aan in Land’s End, in het zuidwesten van Engeland om vervolgens zo’n 2.000 kilometer later te eindigen in John O’ Groats, in het noordoosten van Schotland. Achtenveertig dagen heeft ze erover gedaan, rennend welteverstaan. In alle eenzaamheid, over verschillende soorten terrein en door weer en wind. Dat zoiets niet voor iedereen is weggelegd, heeft auteur en renster zelf ook ervaren, want ze geeft in haar verhaal ruiterlijk toe dat ze een paar keer twijfels heeft gehad om haar reis te vervolgen. Steun of afstand en eigen doorzettingsvermogen hebben haar geholpen om toch door te gaan.

In het boek laat de auteur de lezer als het ware met haar meelopen. Dit komt voor een groot deel door de beeldende beschrijvingen van de omgeving, wat ze zoal doormaakt en hoe de weersomstandigheden waren. Omdat ze praktisch iedere dag aan het rennen is, valt ze zo nu en dan wel in herhaling. Eigenlijk kan dat ook niet anders, want in feite lijken de dagen op elkaar. Af en toe heeft ze een ontmoeting met iemand en na haar aanvankelijke terughoudendheid – ze wordt het liefst met rust gelaten – blijken deze gesprekjes juist louterend te werken. Van sommige krijgt ze extra energie.

Tijdens haar trail kijkt Linschooten regelmatig terug naar haar eigen leven. De ellende die haar overkomen is en moeilijkheden waar ze tegenaan gelopen is. Op deze momenten stelt ze zich kwetsbaar op, maar is ze ook zo sterk om onder ogen te zien dat ze door haar onderneming dingen af kan sluiten en om verder te kunnen met haar eigen leven. Wat dat betreft kan dit alles ook enigszins gezien worden als een vorm van zelftherapie. Niet de race maar de reis is echter geen zwaar of zwaarmoedig verhaal, want in een toegankelijke en vlotte schrijfstijl heeft de auteur precies overgebracht wat ze wilde vertellen. Haar reis was er in feite niet alleen een die door Groot-Brittannië liep, maar ook door (of in) zichzelf. En dat alles op een overwegend leuke en mooie manier beschreven.

Reageer op deze recensie

Meer recensies van Kees van Duyn