Kafkaiaans bizar, Kafkaiaans goed

Een heerlijke verhalenbundel,vol verrassingen, absurdistische humor en bizarre of fantastische situaties. En tegelijk zijn die verhalen vaak ook ontroerend, of grappig, of allebei tegelijk. Er zit bijvoorbeeld een verhaal tussen waarin God in de kerk verschijnt, maar dan wel in een rolstoel. In reactie op de priester, die net de hele schepping vervloekt heeft, zegt die gehandicapte God dan: 'Ik schiep jullie zo omdat dit is wat ik ken. Het is het beste wat ik ervan kan maken'. Maf en bizar zo'n passage, en grappig, maar ook navrant: alle personages in dit verhaal krukken maar wat voort door het gammele bestaan, tot God aan toe. Je voelt mee met die krukkige God en met die personages die in zo'n gammele schepping moeten leven. En zo doet Keret dat vaker: hij schudt ongelofelijk bizarre en fantastische wendingen uit zijn mouw, die steeds ook op de een of andere manier heel treffend het bizarre karakter van ons bestaan laten zien. Niet alleen het bestaan in een zo heftig land als Israel, maar ook het onze.

Bovendien is zijn beeldspraak vaak wel vreemd, maar ook midden in de roos. Zoals in de volgende passage over een oudere weduwnaar: ' 'Alleen' en 'met pensioen', er was iets zo open aan die paar woorden dat hij toen hij ze uitsprak de wind op zijn gezicht kon voelen. Tenslotte had hij er nooit echt van gehouden in de winkel te werken, en Chalina, laten we zeggen dat hij een warm plekje in zijn hart voor haar had, maar net als de houten kleerkast in hun kleine slaapkamer nam ze zoveel plek in dat er naast haar geen ruimte was voor wat dan ook'. Ik ken niet veel schrijvers die zo soepel absurdisme kunnen combineren met herkenbaarheid en ontroering. Bovendien kan Keret echt werelden van droefheid of juist vrolijkheid oproepen in een paar maffe zinnen. Ook zijn Kerets verhalen heel vernuftig en intelligent: ze dwingen tot extra oplettendheid, en dat geeft prettige stroomstootjes aan je brein. Hij wordt wel eens met Kafka vergeleken, want ook die schreef heel vervreemdende en intelligente verhalen die een geheimzinnig en grotesk licht op de wereld werpen. Nou is Keret wel wat grappiger en minder beklemmend dan Kafka, maar toch vind ik dit wel een verdedigbare vergelijking: niet alleen is Keret Kafkaiaans bizar, hij is vooral ook Kafkaiaans goed. Verdorie, alweer een schrijver waar ik echt veel meer van moet lezen! Houdt het dan nooit op!