Lezersrecensie
Prachtig en meeslepend
De drie romans die de Amerikaan Amor Towles tot nu toe schreef, werden stuk voor stuk wereldwijde bestsellers. Zijn boeken zijn in meer dan dertig talen vertaald en er zijn ruim vijf miljoen exemplaren van verkocht. Zijn nieuwste publicatie, De Lincoln Highway, verscheen in 2021 en twee jaar later werd het boek in een Nederlandse vertaling en met ongewijzigde titel uitgebracht. De roman speelt zich in de zomer van 1954 af en achteraf wist de auteur dat hij, vanwege de vele veranderingen die Amerika te wachten stonden, daarmee een juiste keuze had gemaakt.
Nadat de achttienjarige Emmett Watson anderhalf jaar heeft vastgezeten in een jeugdinrichting keert hij terug naar huis in Nebraska, waar hij alleen nog maar zijn tien jaar jonger broertje Billy heeft. Zijn moeder heeft het gezin lang geleden verlaten en zijn vader overleed, met achterlating van een enorme schuldenlast, onlangs. Emmett wil met Billy een nieuwe start maken en ze besluiten via De Lincoln Highway naar Californië te vertrekken. Dit plan neemt een andere wending aan als plotseling twee vrienden uit de inrichting voor hun neus staan. Zij hebben namelijk iets anders bedacht waardoor ze gevieren in New York terechtkomen.
De Lincoln Highway, de eerste snelweg die van het westen van de Verenigde Staten naar het oosten loopt, loopt min of meer als een rode draad door het verhaal heen. Niet dat deze weg zo prominent in de schijnwerpers wordt gezet, verre van zelfs, maar de snelweg is wel de aanleiding van de lange reis die Emmett en Billy willen ondernemen en wordt uiteraard regelmatig genoemd. De Highway-onderneming die beide jongens vooraf hadden gepland, pakt volledig anders uit dan ze aanvankelijk in gedachten hadden. De hoofdverantwoordelijken daarvoor zijn Duchess en Woolly, Emmetts vrienden uit de inrichting die geheel onverwacht zijn komen opdraven. Wat de vier hierna beleven gaat ieders voorstelling te boven.
Het verhaal wordt verteld vanuit verschillende perspectieven, maar de lezer beleeft het avontuur voornamelijk mee met Emmett, Billy en Duchess, want zij zijn degenen waar de meeste aandacht aan wordt besteed. Toch moet de rol van de andere personages niet worden onderschat. Iedereen heeft namelijk een eigen rol, een eigen persoonlijkheid en een eigen zeer belangrijke bijdrage aan de plot. Zonder een van hen zouden het verhaal en de belevenissen incompleet zijn. Hoewel de lezer zonder meer meeleeft met alle karkaters, weet vooral de jonge Billy zijn hart te stelen. De jongen komt weliswaar wat wijsneuzig over, maar dit leidt op geen enkel moment tot irritatie, onder andere omdat hij vaak bijzonder raak uit de hoek kan komen en dingen overziet die de anderen nog niet gezien of begrepen hebben.
In een buitengewoon toegankelijk, vlotte en beeldende schrijfstijl zet Towles de sfeer van de jaren vijftig van de vorige eeuw uitstekend weer. De vele scènes worden dusdanig beschreven dat je ze als een film voor je ziet. Dialogen zijn net als de personages: overwegend relaxt en geheel in stijl van de periode en omstandigheden. Niets voelt geforceerd aan, waardoor alles in de roman en wat er zoal in gebeurt heel natuurlijk en vanzelfsprekend overkomt. Terwijl van dat laatste eigenlijk absoluut geen sprake is. Hoewel dit boek natuurlijk geen thriller is, bevat het wel een bepaalde spanning en geladenheid en krijgt de lezer te maken met verschillende emoties. Want de ene keer is het ontroerend of aandoenlijk, de andere keer weer serieus of juist humoristisch. Het komt erop neer dat er van alles iets is.
De Lincoln Highway is overladen met complimenten en dat is zonder meer terecht. De roman neemt niet alleen de personages mee op reis, maar de lezer eveneens. Iedereen wordt meegesleurd in allerlei onvoorspelbare situaties en de vele ontwikkelingen zorgen ervoor dat je je geen seconde hoeft te vervelen. Met dit boek toont Towles hoe dan ook aan dat hij een prachtig en meeslepend verhaal kan vertellen.
Nadat de achttienjarige Emmett Watson anderhalf jaar heeft vastgezeten in een jeugdinrichting keert hij terug naar huis in Nebraska, waar hij alleen nog maar zijn tien jaar jonger broertje Billy heeft. Zijn moeder heeft het gezin lang geleden verlaten en zijn vader overleed, met achterlating van een enorme schuldenlast, onlangs. Emmett wil met Billy een nieuwe start maken en ze besluiten via De Lincoln Highway naar Californië te vertrekken. Dit plan neemt een andere wending aan als plotseling twee vrienden uit de inrichting voor hun neus staan. Zij hebben namelijk iets anders bedacht waardoor ze gevieren in New York terechtkomen.
De Lincoln Highway, de eerste snelweg die van het westen van de Verenigde Staten naar het oosten loopt, loopt min of meer als een rode draad door het verhaal heen. Niet dat deze weg zo prominent in de schijnwerpers wordt gezet, verre van zelfs, maar de snelweg is wel de aanleiding van de lange reis die Emmett en Billy willen ondernemen en wordt uiteraard regelmatig genoemd. De Highway-onderneming die beide jongens vooraf hadden gepland, pakt volledig anders uit dan ze aanvankelijk in gedachten hadden. De hoofdverantwoordelijken daarvoor zijn Duchess en Woolly, Emmetts vrienden uit de inrichting die geheel onverwacht zijn komen opdraven. Wat de vier hierna beleven gaat ieders voorstelling te boven.
Het verhaal wordt verteld vanuit verschillende perspectieven, maar de lezer beleeft het avontuur voornamelijk mee met Emmett, Billy en Duchess, want zij zijn degenen waar de meeste aandacht aan wordt besteed. Toch moet de rol van de andere personages niet worden onderschat. Iedereen heeft namelijk een eigen rol, een eigen persoonlijkheid en een eigen zeer belangrijke bijdrage aan de plot. Zonder een van hen zouden het verhaal en de belevenissen incompleet zijn. Hoewel de lezer zonder meer meeleeft met alle karkaters, weet vooral de jonge Billy zijn hart te stelen. De jongen komt weliswaar wat wijsneuzig over, maar dit leidt op geen enkel moment tot irritatie, onder andere omdat hij vaak bijzonder raak uit de hoek kan komen en dingen overziet die de anderen nog niet gezien of begrepen hebben.
In een buitengewoon toegankelijk, vlotte en beeldende schrijfstijl zet Towles de sfeer van de jaren vijftig van de vorige eeuw uitstekend weer. De vele scènes worden dusdanig beschreven dat je ze als een film voor je ziet. Dialogen zijn net als de personages: overwegend relaxt en geheel in stijl van de periode en omstandigheden. Niets voelt geforceerd aan, waardoor alles in de roman en wat er zoal in gebeurt heel natuurlijk en vanzelfsprekend overkomt. Terwijl van dat laatste eigenlijk absoluut geen sprake is. Hoewel dit boek natuurlijk geen thriller is, bevat het wel een bepaalde spanning en geladenheid en krijgt de lezer te maken met verschillende emoties. Want de ene keer is het ontroerend of aandoenlijk, de andere keer weer serieus of juist humoristisch. Het komt erop neer dat er van alles iets is.
De Lincoln Highway is overladen met complimenten en dat is zonder meer terecht. De roman neemt niet alleen de personages mee op reis, maar de lezer eveneens. Iedereen wordt meegesleurd in allerlei onvoorspelbare situaties en de vele ontwikkelingen zorgen ervoor dat je je geen seconde hoeft te vervelen. Met dit boek toont Towles hoe dan ook aan dat hij een prachtig en meeslepend verhaal kan vertellen.
3
Reageer op deze recensie
