Een prima Lindell

In Dromenvanger wordt de lezer al meteen getuige van de moord op het negentienjarige meisje Therese Geber. Samen met haar vriendinnen ging ze nog even wat drinken in een café, ging even wat uit haar auto halen, maar kwam nooit meer terug. Een dag later wordt het lichaam uit de haven gehaald.

Inspecteur Cato Isaksen en zijn team worden ingezet om de zaak op te lossen. Dat gaat niet zonder slag of stoot, want ze hebben, zeker in het begin, geen enkel aanknopingspunt. Het onderzoek stagneert. Als later ook nog eens een klein meisje wordt vermist lijkt het erop dat er een verband tussen de twee zaken bestaat.

Ondertussen slaat de moordenaar opnieuw toe. Ida Henriksen, een van de vriendinnen van Therese, wordt levenloos aangetroffen in de liftschacht van de flat waar ze woont. Cato Isaksen komt onder grote druk te staan. Mede omdat hij ook nog kampt met een aantal privéproblemen.

Dit alles is door Unni Lindell in een goed en vaak hoog tempo geschreven. Dat is mede het gevolg van de korte hoofdstukken. Dromenvanger is van begin tot eind spannend. Lindell zorgt ervoor dat de lezer verschillende personen als dader kan aanwijzen. Hierbij, en dat vond ik niet zo verrassend, ook de uiteindelijke moordenaar.

Dromenvanger is de tweede thriller van Lindell en doet zeker niet onder voor haar eerste. Wat mij betreft behoort ze nu al tot een van de betere Scandinavische schrijvers.