Lezersrecensie
Romantasy die alle hokjes van het genre afvinkt
De afgelopen jaren wint romantische fantasy, oftewel romantasy, aan populariteit. Dit is voornamelijk te danken aan sociale media als TikTok en Instagram. Helen Scheuerer is een van de auteurs wier boeken op deze manier het grote publiek weten te bereiken. Blood & Steel is het eerste deel in de vierdelige “The Legends of Thezmarr” serie en is, zoals veel meer populaire romantasy, niet vertaald.
Althea Zoltaire en haar zus Alwren zijn op jonge leeftijd verweesd en ondergebracht in een militair fort. Hier worden ze opgeleid tot alchemist met als doel het leger te dienen als genezers. Hoewel Wren hier tevreden mee is, is Thea dat absoluut niet. Zij wil meevechten in het leger als zogeheten Warsword. Enkele decennia geleden heeft een wetswijziging er echter voor gezorgd dat vrouwen in Thezmarr niet meer mogen vechten. Een roekeloze fout brengt Thea in de problemen, maar wel van zodanige aard dat dit kan leiden tot haar droom. Ze wordt uitgedaagd om met de legerrekruten mee te trainen. Zal ze zich als enige vrouw staande kunnen houden tussen al die mannen met hun grote ego?
Doordat je Thea bijna het hele verhaal volgt leer je haar behoorlijk goed kennen. Haar missie wordt snel duidelijk, evenals haar drive en doorzettingsvermogen om haar doel te bereiken. Onderweg krijgt ze met een hoop tegenslag te maken, maar ze weet zich hier altijd wel een weg uit te vinden. Toch blijft dit personage verder vrij oppervlakkig. Het lijkt wel alsof alles haar, ondanks dat ze veel strubbelingen ervaart, behoorlijk makkelijk afgaat. Naarmate het einde nadert wordt duidelijk dat ze iets verbergt en dat past bij de personages binnen dit genre. De hoop is dat Wilder Hawthorne, de mannelijke tegenspeler, interessanter is. Deze hoop vervliegt snel, want ondanks dat hij een eigen vertelperspectief heeft en hij gaandeweg steeds meer aan het woord komt blijft hij op de vlakte. Deze personages beklijven niet en zijn vervangbaar. De chemie tussen hen ontbreekt waardoor de romance geforceerd aanvoelt.
Met de plot is het niet veel beter gesteld. Deze is opgebouwd volgens de vaste structuur die je wel vaker ziet binnen de romantasy. Hierdoor is het erg voorspelbaar. Desondanks leest het wel lekker weg en blijf je benieuwd naar de benarde situaties waarin Thea zich manoeuvreert en ben je benieuwd wie haar komt redden. Ook al kun je dat van mijlenver aan zien komen. Dit creëert het gevoel dat de auteur zo veel mogelijk hokjes probeert af te vinken om maar een populair boek te schrijven. Hierdoor is de intrige en de spanning niet heel hoog, zeker niet als je al veel leeservaring binnen dit genre hebt. Het einde prikkelt wel om het vervolg terzijnetijd op te pakken. Deze klepper telt zo’n 550 pagina’s, maar door de vlotte en toegankelijke schrijfstijl van Scheuerer heb je dit niet in de gaten. Dit maakt het makkelijk te consumeren, wat de populariteit op platformen als Booktok mogelijk verklaart.
Blood & Steel is een mooie opbouw van de “The Legends of Thezmarr” serie van Helen Scheuerer. Deze roman heeft zijn populariteit vooral te danken aan sociale media en dat is goed terug te zien. De plot is uitgewerkt volgens de welbekende romantasy formule en is hierdoor voorspelbaar. Desondanks werkt het verslavend. Je blijft benieuwd naar de voortgang van Thea en je wilt ook meer weten over Wilder Hawthorne. Het voelt alleen of de auteur alle hokjes van het genre wil afvinken. Hierdoor voelt de romantiek te geforceerd en zijn de personages inwisselbaar. Doordat het vlot leest heb je niet door dat je een dikke pil van zo’n 550 pagina’s in handen hebt. Het einde prikkelt om het vervolg ooit eens op te pakken, maar het voelt niet urgent genoeg om dit prioriteit te geven.
Althea Zoltaire en haar zus Alwren zijn op jonge leeftijd verweesd en ondergebracht in een militair fort. Hier worden ze opgeleid tot alchemist met als doel het leger te dienen als genezers. Hoewel Wren hier tevreden mee is, is Thea dat absoluut niet. Zij wil meevechten in het leger als zogeheten Warsword. Enkele decennia geleden heeft een wetswijziging er echter voor gezorgd dat vrouwen in Thezmarr niet meer mogen vechten. Een roekeloze fout brengt Thea in de problemen, maar wel van zodanige aard dat dit kan leiden tot haar droom. Ze wordt uitgedaagd om met de legerrekruten mee te trainen. Zal ze zich als enige vrouw staande kunnen houden tussen al die mannen met hun grote ego?
Doordat je Thea bijna het hele verhaal volgt leer je haar behoorlijk goed kennen. Haar missie wordt snel duidelijk, evenals haar drive en doorzettingsvermogen om haar doel te bereiken. Onderweg krijgt ze met een hoop tegenslag te maken, maar ze weet zich hier altijd wel een weg uit te vinden. Toch blijft dit personage verder vrij oppervlakkig. Het lijkt wel alsof alles haar, ondanks dat ze veel strubbelingen ervaart, behoorlijk makkelijk afgaat. Naarmate het einde nadert wordt duidelijk dat ze iets verbergt en dat past bij de personages binnen dit genre. De hoop is dat Wilder Hawthorne, de mannelijke tegenspeler, interessanter is. Deze hoop vervliegt snel, want ondanks dat hij een eigen vertelperspectief heeft en hij gaandeweg steeds meer aan het woord komt blijft hij op de vlakte. Deze personages beklijven niet en zijn vervangbaar. De chemie tussen hen ontbreekt waardoor de romance geforceerd aanvoelt.
Met de plot is het niet veel beter gesteld. Deze is opgebouwd volgens de vaste structuur die je wel vaker ziet binnen de romantasy. Hierdoor is het erg voorspelbaar. Desondanks leest het wel lekker weg en blijf je benieuwd naar de benarde situaties waarin Thea zich manoeuvreert en ben je benieuwd wie haar komt redden. Ook al kun je dat van mijlenver aan zien komen. Dit creëert het gevoel dat de auteur zo veel mogelijk hokjes probeert af te vinken om maar een populair boek te schrijven. Hierdoor is de intrige en de spanning niet heel hoog, zeker niet als je al veel leeservaring binnen dit genre hebt. Het einde prikkelt wel om het vervolg terzijnetijd op te pakken. Deze klepper telt zo’n 550 pagina’s, maar door de vlotte en toegankelijke schrijfstijl van Scheuerer heb je dit niet in de gaten. Dit maakt het makkelijk te consumeren, wat de populariteit op platformen als Booktok mogelijk verklaart.
Blood & Steel is een mooie opbouw van de “The Legends of Thezmarr” serie van Helen Scheuerer. Deze roman heeft zijn populariteit vooral te danken aan sociale media en dat is goed terug te zien. De plot is uitgewerkt volgens de welbekende romantasy formule en is hierdoor voorspelbaar. Desondanks werkt het verslavend. Je blijft benieuwd naar de voortgang van Thea en je wilt ook meer weten over Wilder Hawthorne. Het voelt alleen of de auteur alle hokjes van het genre wil afvinken. Hierdoor voelt de romantiek te geforceerd en zijn de personages inwisselbaar. Doordat het vlot leest heb je niet door dat je een dikke pil van zo’n 550 pagina’s in handen hebt. Het einde prikkelt om het vervolg ooit eens op te pakken, maar het voelt niet urgent genoeg om dit prioriteit te geven.
1
Reageer op deze recensie