Meer dan 5,3 miljoen beoordelingen en recensies Organiseer de boeken die je wilt lezen of gelezen hebt Het laatste boekennieuws Word gratis lid
×
Lezersrecensie

Een originele wereld met een uniek magisch systeem wat alleen niet zo goed heeft uitgepakt

Laurie 27 september 2019
Als er één boek is waar ik al meer dan een jaar naar uitkeek, dan wass het wel De genadigen van Margaret Owen. Wat was ik blij toen ik dit boek in mijn digitale boodschappenmandje kon stoppen en dat we het als klap op de vuurpijl ook nog eens met een leesclub zouden lezen. Ik kon niet wachten om te beginnen en ik startte met enorm veel zin met lezen.

GEEF ZE VUUR. GEEF ZE ANGST.

Fie leeft volgens één regel: zorg voor je eigen mensen. Ze behoort tot de Kraaien, de laagste kaste van het land. Ze worden opgejaagd, uitgespuugd door de bevolking, en ze hebben vrijwel geen rechten. Toch wordt er verwacht dat ze hun enige plicht vervullen: het ophalen en uit hun lijden verlossen van pestslachtoffers. Dus als Fie met haar Kraaien naar het paleis wordt geroepen voor de kroonprins, hoopt ze uitbetaald te worden voor de rest van haar leven.

Als blijkt dat kroonprins Jasimir en zijn lijfwacht Tavin hun dood in scène gezet hebben, is Fie klaar om haar verlies te nemen – en misschien ook wel om hen te vermoorden. Ze besluit echter een deal met de prins te sluiten: zij beschermt hem tegen de meedogenloze koningin, prins Jasimir zal de Kraaien beschermen als hij eenmaal regeert.

De vraag is of dat lukt, met een onvoorspelbare groep Kraaien, weerbarstige magie en het gevaar dat altijd op de loer ligt.

Voor ik in de Nederlandse versie van dit boek begon, had ik eerst het Engelse luisterboek via Audible. Ik merkte toen dat het een boek is waarin je in het diepe wordt gegooid en zelf maar rond moest zwemmen. Ik kwam er niet doorheen en strandde bij het derde hoofdstuk. Het taalgebruik was redelijk heftig, met veel onbekende woorden die ik niet eerder in fantasy ben tegen gekomen. Ik lees aardig wat Engels, maar mijn gevoel zegt dat er verzonnen woorden in het verhaal zitten. Pittig als je geen native English speaker bent. Met dit gegeven begon ik aan de Nederlandse versie van dit boek. Het lezen ging wat makkelijker, maar ik vond een boek op deze manier beginnen nogal gewaagd. Het begin is open en je wordt meteen geconfronteerd met een ingewikkeld magisch systeem in een onbekende wereld.

In het Nederlands kwam ik al snel verder dan dat ik met de Engelse versie van De genadigen (The merciful crow) ooit ben gekomen. Echter bleef ik moeite houden met het verhaal. Ik kwam er niet in, kon mijn aandacht er niet bij houden en ik kon het heel makkelijk aan de kant leggen om het daar vervolgens weer een paar dagen te laten liggen.

De wereld die Margaret Owen heeft gecreëerd bleef voor mij vaag. Ik kon me er geen voorstelling van maken en dat zou bij zo'n complexe wereld wel moeten. Desondanks is het magische systeem, dat bestaat uit tandenmagie, interessant. Wederom liet De genadigen hier steken vallen, want de verschillende soorten tanden zorgden bij mij voor verwarring. Met welke tand kon je nou welke vorm van magie toepassen? Wat gebeurde er precies per tand? Hoewel ik absoluut geen fan ben van voetnoten denk ik dat deze wel geholpen zouden hebben bij het lezen van De genadigen. Door deze vaagheden en verwarringen kon ik niet goed in het verhaal komen. Sterker nog, ik kan me het verhaal nauwelijks meer herinneren.

De personages hebben mij ook niet weten te raken. Ik weet niet wat ik van hen kan vinden, want ik miste de connectie. Het plot bleef voor mij vaag, verwarrend, op de vlakte. Ik weet voor een groot gedeelte niet meer wat er gebeurde en dat heb ik niet vaak. Mijn gedachten dreven weg, weg naar andere dingen. De genadigen heeft mijn aandacht niet vast kunnen houden en dat is erg jammer. Dit zeer geanticipeerde boek werkte totaal niet voor mij en ik ga het vervolg dus ook niet lezen. Het is zoals het is.

Reageer op deze recensie

Meer recensies van Laurie