Bizar, gestoord

Soms wil je weleens iets anders lezen dan je normaal doet. Ik zag het boek haunting Adeline van H.D. Carlton vorig jaar veelvuldig vorobij komen, het maakte niet uit waar. Ik werd nieuwsgierig, want de recensies waren nogal gemengd. Doordat toch veel mensen positief waren, werd ik steeds nieuwsgieriger. Ik besloot maar eens een poging te wagen, ook al las ik nooit eerder een dark romance. Hoe is dit uitstapje mij bevallen?

Van te voren had ik echt geen flauw idee wat ik van dit boek kon verwachten. Vanwege de trigger waarschuwingen kreeg ik wel een beetje een beeld, maar toch wist ik niet wat ik hiervan zou gaan vinden. Nogmaals, ik heb nog nooit een dark romance gelezen en ik wist dus niet of het iets voor mij zou zijn of dat ik er in het vervolg maar lekker ver weg van moet blijven. Nou, dit is by far het meest gestoorde boek dat ik ooit heb gelezen. Het leverde een interessante leeservaring op, dat dan weer wel.

In dit boek volgen we Adeline en Zade, de manipulator en de schaduw. De schaduw zegt het al, die stalkt Adeline. Hij is overal en duikt op de gekste momenten op. Maar waarom hij dit doet wordt nergens duidelijk. Dat vind ik sowieso een groot manco aan dit boek, niets wordt echt duidelijk. Van Zade weten we dat hij hypocriet is, want in het dagelijks leven helpt hij vrouwen en kinderen te bevrijden van mensenhandel. Als zijn werk er eenmaal op zit, stalkt hij juist een vrouw. Tegenstrijdiger kan niet. Over Adeline komen we eveneens weinig te weten, het enige dat we leren over haar is dat ze een auteur is en boeken schrijft, en dat ze het huis van haar grootmoeder heeft geërfd. Ze is niet close met haar moeder en daarvan komen we later wel achter waarom. Ook is ze niet vies van een potje seks, dat wordt ook snel duidelijk. Maar waarom de paden van Adeline en Zade elkaar kruisen, dat komen we niet te weten. Ik vind de personages verder nogal vlak en niet boeiend. Er is totaal geen klik, maar dat past denk ik ook wel bij de subgenre.

Helaas is de schrijfstijl niet echt super. Het loopt op zich prima, en het feit dat er veel van perspectief wordt gewisseld tussen de mannelijke en vrouwelijke hoofdpersoon is een pluspunt. Ik had moeite me in het verhaal te verliezen, en dat kan zowel aan schrijfstijl als genre liggen. Dit verhaal is in eigen beheer uitgegeven en dat merk ik wel. Helaas is de kwaliteit ervan gewoon vaak niet zo goed. Meestal vermijd ik dit soort boeken daarom ook.

Het verhaal op zich laat ook te wensen over. Het enige dat het nog een beetje weet te redden is het feit dat Adeline tijdens de verbouwing van haar huis het dagboek van haar overgrootoma vindt. Hier in staan dingen die vragen bij haar en bij de lezer oproepen. Dit mysterie moet worden opgelost en dat is dat ook het enige dat mij aan dit beok gekluisterd wist te houden. Ik wilde weten wat er met haar overgrootoma is gebeurd en wat dit te maken heeft met Adeline. Hier krijgen we gelukkig antwoorden op. De rest van het verhaal stelt namelijk geen drol voor. Het is platte seks, ook heftige seks. Ik bedoel… klaarkomen op een pistool? Nee, laat maar. Het heeft geen functie en is er puur om te voldoen aan het stempel dark romance. Het is absurd en zwaar gestoord.

Dat Haunting Adeline van H.D. Carlton een interessante leeservaring zou worden had ik wel kunnen weten. Óf ik vond het heerlijk, óf een drama. Nou, dat laatste is gebleken. Het stelt niets voor. Het mysterie van het dagboek heeft het verhaal nog weten op te krikken, maar voor de rest is het platte, absurde seks. Gelukkig heb ik op één vraag antwoord gekregen. De vraag waarom Adeline gestalkt wordt is nog niet beantwoord, maar ik trek het niet om het vervolg te lezen in de hoop dit wel te weten te komen. Nee, dark romance is niets voor mij.