Sterk tweede deel

Eind 2022 debuteerde de Duitse auteur Rebekka Eder met De dochter van de apotheker, het eerste deel in een serie historische romans over de Stollwerck dynastie in Keulen in de negentiende eeuw. Tot mijn grote verrassing heb ik genoten van dit eerste deel in “De chocolade dynastie” en ik kon dan ook niet wachten op het vervolg, De vrouw van de uitvinder. Maar zoals zo vaak piepen andere boeken voor. Uiteindelijk kwam ik er recent aan toe het te lezen, heb ik dat met evenveel plezier gedaan?

Het tweede deel pakt de draad een aantal decennia na het eind van het vorige boek op. De oudste kinderen van Franz en Anna Sophia Stollwerck zijn inmiddels tieners en staan op het punt hun vleugels uit te slaan. Hierdoor verdwijnen de hoofdpersonen uit het eerste boek naar de achtergrond, maar wordt er ruimte gecreëerd voor de drie oudste zonen om zich te ontwikkelen. Vader Franz blijft nog wel een prominente rol spelen, hij is immers nog steeds de directeur van het bedrijf. Langzaam zie je hoe ook Nicolaus, Peter en Heinrich hun steentje bijdragen en hun plaats in het familie imperium veroveren. Maar zij zijn niet de echte hoofdpersonen in dit verhaal, dat is Apollonia. Zij droomt er als kind al van om uitvinder te worden, maar als vrouw is dat in die tijd ondenkbaar. Ze moet leren de perfecte en dienstbare echtgenote te zijn, maar hier gaat haar interesse niet naar uit. Dat ongenoegen wordt vaak genoeg duidelijk gemaakt. Apollonia probeert in het geniep haar passie te blijven uitoefenen. Dit getuigd van wederom een sterke vrouw als hoofdpersoon, Apollonia laat zich niet in een kurslijf stoppen. Dat heeft ze gemeen met Anna Sophia. Gedurende de roman zie je haar opbloeien van een meisje dat stiekem haar passie beoefend tot een vrouw die een belangrijke spil in het bedrijf van de familie wordt. Alle personages in dit boek zijn goed uitgewerkt, je leert hen en de onderlinge verhoudingen goed kennen en begrijpen.

Ondanks dat deze roman vrij dik is, leest het vlot. Eder weet de lezer continu geboeid te houden omdat er meerdere verhaallijnen door elkaar lopen die zich op hun eigen manier ontwikkelen, maar niet los van elkaar gezien kunnen worden. Je wilt weten hoe deze verhaallijnen bij elkaar komen en welke gevolgen dit heeft. Door de tijdssprongen krijg je een goed beeld van het leven aan het eind van de negentiende eeuw en welke ontwikkelingen er toen plaatsvonden die het leven makkelijker maakten. Het wordt ook duidelijk dat niet iedereen op deze ontwikkelingen zit te wachten. Ook zit er een zekere mate van spanning in deze roman, want eerdere vetes keren terug en bereiken een kookpunt. Op het eerste gezicht lijkt dit een historische roman zoals zo velen, maar niets is minder waar. De vrouw krijgt een prominente rol, maar ook thema’s als verraad en slavernij worden niet geschuwd.

Net als zijn voorganger heeft De vrouw van de uitvinder van Rebekka Eder mij aangenaam verrast. Ik had niet anders verwacht, want dit type boek doet het meestal goed bij mij. De personages zijn weer goed uitgewerkt en het verhaal is absoluut niet saai. Ik ben heel benieuwd naar hoe alles zich gaat ontwikkelen en hoe het verhaal eindigt in De zus van de chocolatier.